TV-serie: The Crown (2016)

Een mooie Netflix serie, die me doet denken aan het populaire Downtown Abbey, maar veel beter is. Het  is een serie met uitersten: veel kijkplezier, maar ook een toenemende emotionele winter. Het wordt kouder en kouder tussen de hoofdpersonen.
Ik heb genoten van de oogstrelende beelden van het hofleven: tot in de details ziet alles er prachtig uit, het lijkt me historisch allemaal heel verantwoord. Er zijn schitterende opnamen van de paleizen en kastelen, de parken, en de landschappen.

De hoofdpersonen: koningin Elizabeth, Churchill, prinses Margaret, en prins Philip

Maar de sterkste beelden zijn de pareltjes van non-verbale communicatie tussen de spelers. Op een aantal momenten hebben die een enorme zeggingskracht. en dat maakt de storytelling dan heel sterk. Momenten die mij zijn bijgebleven: de blikken die Elizabeth en Philip uitwisselen als ze horen dat koning Edward VI overleden is. Of de bijna tastbare spanning tussen Elizabeth en Margaret wanneer er weer eens iets moet worden uitgepraat tussen de beide zusters. En een hele mooi vond ik de verbazing van de oude kasteelheer in Schotland als hij ontdekt dat de koopster van zijn Castle of Meyl, tot wie hij zich aangetrokken lijkt te voelen, de koningin-moeder is. En last but not least de close up scenes van het kroningsritueel: fantastisch.

Het verhaal concentreert zich op de relaties van Elizabeth, vooral die met haar echtgenoot prins Philip, en die met haar zuster Margaret. Die relaties komen onder zware druk te staan wanneer Elizabeth tot vorstin wordt gekroond. Haar plichtsgevoel dwingt haar steeds om te kiezen voor landsbelangen en eeuwenoude tradities.
Prins Philip is voortdurend op zoek naar vernieuwing van de monarchie. Als telg uit  Deense en Griekse koninklijke families heeft hij een andere verhouding met de tradities van het Britse Koninklijke Huis dan Elizabeth. Dat geeft toenemende spanningen. De warme verhouding in het begin verkoelt meer en meer. De wijze waarop ze Philips steeds naar de tweede plaats wijst en inperkt in zijn ambities en daarmee haar huwelijk in de waagschaal stelt is tenenkrommend. Kom op meid, be nice for the boy !

The Crown is aanleiding voor nieuwe analyses van het huwelijk van Elizabeth en Philip

De verhouding met Margaret is een andere. Hier draait het om ambitie en jaloezie.Elizabeth wordt door haar naasten eigenlijk "te licht" gevonden voor het uitoefenen van het koningschap. Vooral Margaret heeft sterke ambities, waar geen ruimte voor is. Daarnaast is haar liefdesrelatie met Peter Townsend een bron van ruzie en onenigheid. Elizabeth heeft te maken met sterke krachten in de regering en in de Church of England die een huwelijk afkeuren en dat plaatst haar in één van die onmogelijke loyaliteitskeuzes: familie of taak en plicht ?

Sutherland werkt aan het portret van de 80-jarige Churchill

Er zit een ruime portie humor in de serie. Ik waarder vooral Winston Churchill, oude brompot, die op schitterende wijze de oude Britse regeer-aristocratie vertegenwoordigt. Het zorgt voor hilarische momenten.
Ook hier is er een scene waar een gevoelig moment prachtig gevangen is in beelden. Wanneer de schilder Sutherland, bezig met een portret van Churchill, hem confronteert met de  schilderijen die Churchill maakte na het overlijden van zijn dochtertje Marigold, zien we het stoere masker wijken: even is hij heel kwetsbaar.

Landelijke Presentdag 2017

Eind januari is het weer tijd voor de landelijke Presentdag in Conferentieoord Landgoed Zonheuvel in Doorn.
Waren we er vorig jaar met zijn vijfen, dit jaar rijd ik er weer in mijn eentje naar toe. Margreet is er al, zij is een dag eerder begonnen met het coördinatorenprogramma.
Ik heb al vaker verteld over de sfeer op de Landelijke Presentdag: Professioneel, gastvrij, en creatief, een heel eigen nestgeur, ik houd er van.

Bij de opening treft me de toespraak van voorzitter Erik Dannenberg. Hij vertelt over zijn ervaring als straatkrantverkoper bij de poort van het Philips Stadion. Daar wordt die dag het najaarscongres gehouden wordt van Divosa, de Vereniging van leidinggevenden in het sociale domein. Erik Dannenberg zal deze dag beginnen als de nieuwe Divosa voorzitter, maar doet eerst wat ervaringen op als dakloze zwerver.

Erik Dannernberg vertelt over zijn ervaring als straatkrantverkoper

Hij vertelt dat hij het meest geraakt werd door de mensen die hem achteloos voorbij liepen, voor wie hij niet meetelde, alleen maar een zwerver was. Dan hoorde hij nog liever dat mensen zijn straatkrant niet wilden kopen, maar hem wel een goede dag toewensten. In die korte ontmoeting zat meer gelijkheid, zo vond hij.

Het grootste deel van de ochtend werd gevuld met de eerste workshopronde. Opnieuw ben ik naar de workshop over Umoja gegaan, het verbinden van de lokale kerk met de lokale buurt. Ik heb er in het verslag van vorig jaar uitvoerig over geschreven. Lokale Afrikaanse kerken zijn er mee begonnen: ter plekke en met alle mensen van de lokale gemeenschap kijken wat je kunt doen om het leven te verbeteren. De dienende kerk, diakonaat in actie.

De christelijke hulpverleningsorganisatie Tear en Stichting Present hebben de handen ineen geslagen om samen het Umoja programma aan de kerken te presenteren.
Derk Tel van de Kandelaarkerk in Amersfoort vertelde over de eerste ervaringen die zij als pilotgemeente hadden opgedaan. Daar was al een werkgroep Open Huis die bezig was te inventariseren hoe de gemeente van de Tabernakelkerk een openhuis gemeenschap voor de buurt kon worden. Ze besloten "niet onmiddellijk in de actie te schieten", maar tijd te nemen voor het opbouwen van een breder draagvlak in de gemeente, en voor het verdiepen van de visie en het onderbouwen ervan met een bijbels fundament. Er zijn gespreksavonden gehouden en er wordt veel bijbelstudie gedaan. De predikant houdt elke twee maanden een "Umoja preek".

Dat lijkt op een degelijke voorbereiding. Ik heb minder gehoord over concrete projecten en resultaten. In Afrika is dat waarschijnlijk directer en materiëler: Er zijn bijvoorbeeld voorzieningen nodig voor schoon drinkwater, of gebouwen voor zorg en onderwijs,
Ik verwacht dat we in Nederland meer te maken krijgen met immateriële nood: eenzaamheid, werkloosheid, of juist burnout door hoge werkdruk en overvolle dagen en weken, steeds maar door. Welke hulp kunnen we als kerk-in-de-buurt bieden, en waar is behoefte aan ? Iemand merkte op, en dat vond ik heel belangrijk: Hoe zet je iemand in zijn kracht en zorg je voor gelijkwaardigheid, en niet voor afhankelijkheid ? Hier valt nog veel te ontdekken.

Na een onderhoudende lunch ben ik huiswaarts gegaan: de muzikale voorbereidingen voor de zondagochtend moesten ook nog gedaan worden. Volgende keer wellicht weer de hele dag.

Trots op het CDA verkiezingscongres

Ik ben niet zo'n congresbezoeker als het om het CDA gaat. Ik zet me, met veel plezier,  in voor de lokale afdeling in onze gemeente, maar mijn zaterdagen in en vooral om het huis zijn me dierbaar. Dat ontspant me en geeft me energie.
Maar afgelopen zaterdagmiddag heb ik er voor gekozen om het landelijke CDA verkiezingscongres te bezoeken. In de nieuwe Midden Nederland Hallen in Barneveld, dus in de buurt. Ik heb er geen spijt van gehad, sterker nog: het heeft me bezield en geïnspireerd, en dat had ik niet verwacht. Ik heb echte democratie in actie gezien.

Speech van Sybrand Buma tijdens het CDA verkiezingscongres

Dat gebeurde vooral bij de behandeling van de amendementen op het landelijke verkiezingsprogramma. Een landelijke werkgroep heeft het concept verkiezingsprogramma gemaakt, met meerdere consultatiemomenten in de regio's, en een CDA1000 dag waarop duizend CDA-ers een dag lang brainstormden over het programma.
Op het concept programma waren honderden wijzigingsvoorstellen binnengekomen: de amendementen. Een aantal ervan zijn gistermiddag aan de aanwezige CDA-leden ter besluitvorming voorgelegd. En daar zag ik echte democratie in actie.

Eén van de amendementen ging over de verhoging van de Defensiebijdrage. Alle CDA-ers vinden dat die omhoog moet, maar de vraag is hoeveel ? De NAVO-norm is 2 % van het BBP. Het Europees gemiddelde ligt rond de 1,5 %, en Nederland zit daar nog weer onder. De programma werkgroep had voorgesteld om te streven naar 1,5 % verhoging. De voorstellers van het amendement wilden klare wijn schenken en kozen niet voor streven naar maar voor een welbepaalde verhoging van 1,5 %. Dat leidde tot een stevige uitwisseling van meningen. Het bestuur wilde voorzichtigheidshalve ruimte laten in de omvang van de verhoogde bijdrage, vanuit de zaal waren er vele reacties waarin werd aangedrongen op duidelijkheid. Het lijkt een subtiel verschil, maar er werd heel verschillend over gedacht. De voorzichtige, pragmatische aanpak, of een radicale en duidelijke stellingname ? De leden hebben het laatste woord..... Er werd gestemd, en de keus viel op duidelijkheid: 1,5 % moest het zijn, zo beslisten 1500 CDA-ers.

Een tweede amendement ging over het voorstel van de programmacommissie om de OV jaarkaart voor studenten te vervangen door een bijdrage voor de reiskosten van huis naar de plaats van onderwijs. Ook hier werd weer fel gedebatteerd, door jong en oud. Opnieuw kozen de 1500 CDA-leden ervoor om een andere koers te varen dan het bestuur: de OV-jaarkaart moet er blijven.

Iedereen praat mee tijdens deze discussies: de landbouwer van de Veluwe, de patriciër uit Friesland, de burgermeester van Den Bosch, de werkende huismoeder uit Assen en de studente uit Leiden. Hier is een dwarsdoorsnede van de Nederlanders aanwezig, en samen besluiten we welke koers we willen varen in dit land.
Zo doen we dat, dit is echte democratie. Het maakte me trots zaterdagmiddag !

Nieuwjaarsreceptie gemeente Epe

Ik kom er graag, op de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Epe. Op de eerste of de tweede maandagmiddag in het nieuwe jaar, om half vijf, vaste prik. Beneden word je bij je binnenkomst welkom geheten en de weg gewezen naar de garderobe en en de plaats van samenkomst. Bovenaan de trap staan de burgermeester en zijn echtgenote gevolgd door de wethouders klaar om je een voorspoedig 2017 toe te wensen.  Daarna loop je langs de Expositieruimte van de Ring en kun je beginnen met het handenschudden en gelukwensen van de vele bezoekers, en natuurlijk wordt er goed voor de inwendige mens gezorgd.

Ik hou van die mengelmoes van volksheid en bevlogenheid. Jong en oud, autochtone Veluwnaren en nieuw-gevestigden, sporters, cultuurliefhebbers, ondernemers, welzijnswerkers, dorps- en buurtvertegenwoordigers, lokale politici, kerken, brandweer en politie, alles loopt door elkaar, begroet oude bekenden, of maakt kennis met een nieuw gezicht.
Er zit energie in dit gezelschap, betrokkenheid op lokaal welzijn , de passie om te knokken voor een zaak waar je in gelooft, waar je tijd in stopt, samen met de anderen van je groep of club, stichting of vereniging. Dat maakt het inspirerend om hier bij te zijn.

De Vrijwilliger van het Jaar en de winnaar van de Sportprijs 2016

Na een poosje houdt burgermeester Hans van der Hoeve zijn Nieuwjaarstoespraak. Hij heeft een ijzersterk begin:
"Mag ik even uw aandacht ? Aandacht is iets bijzonders. Aandacht is een recht van u allemaal. Waarbij ik me afvraag waarom aandacht ontvangen toch zo makkelijk is en geven zo moeilijk. U luistert nu uiteraard naar mijn verhaal, of bent u wellicht meer bezig met waar de hapjes blijven of wie u zo dadelijk nog wil spreken? Het woord aandacht fascineert mij. Aandacht gaat over ‘oplettendheid’, ‘belangstelling’ en ‘luisteren’. Wie niet kan luisteren, kan ook geen aandacht schenken. In 2016 overleed voetballegende Johan Cruijff. Hij zei: Het is het verstandigste om zoveel mogelijk te luisteren, want dat is goed voor je algemene ontwikkeling. Als je er tien procent van leert, dan ben je de anderen al een eind voor. Aandacht is inderdaad eerst luisteren naar de ander. We horen vaak wel de woorden van een ander maar gaan er direct in ons eigen hoofd mee aan de slag. We luisteren  vaak om te reageren of we zitten op het puntje van onze stoel om een advies te geven of oplossing aan te dragen, nog voor de ander klaar is met praten. We luisteren te vaak vanuit onze eigen ervaringen, met onze eigen gedachten en oordelen.”

Punt gemaakt, Hans, goeie ! Daarna volgt een duidelijk verhaal over de stand van zaken in onze gemeente. Not bad: veilig, goedkoop, en met 100 % wildgarantie. 

Als we na de toespraak weer een poosje hebben geborreld en genetwerkt is het de beurt aan wethouder Erik Visser en oud-burgermeeste Eland voor de bekendmaking van de Vrijwilliger van het Jaar. Ook een goede gewoonte: Elk jaar worden drie vrijwilligers in het zonnetje gezet en één ervan mag zich de Vrijwilliger van het Jaar noemen. Hanny Baarspul gaat met de eer strijken: 80+ en nog volop actief in allerlei vormen van welzijnswerk voor ouderen. Bij de SWOE, de Zonnebloem, en de kerk.

Hanny Baarspul is gekozen tot Vrijwilligster van het Jaar

Daarna reikt wethouder Robert Scholten de Sportprijs 2016 uit aan skeeleraar Tiemen van der Kolk. Voor het eerst wordt er ook een Heel-Epe-beweegt prijs toegekend voor maatschappelijk- sportinitiatieven. Deze gaat naar S.V.Wissel voor het organiseren van het landelijke J.P. van de Bent toernooi voor voetballers met een beperking.

Zo hou je een lokale gemeenschap vitaal. Geen vrijwilliger of sporter die vraagt om de prijs. Maar elke winnaar, ieder jaar opnieuw voelt zich - terecht - vereerd met deze hulde in de eigen gemeente.