vrijdag 25 maart 2016

Wel of niet stemmen op 6 april ?

Ik ben er uit: ik ga ja stemmen: ik ben vòòr het Associatieverdrag. De opportunistische keus om om acht uur 's avonds te kijken of de kiesdrempel van 30 % gehaald wordt, en dan zo nodig nog gauw  ja gaan stemmen.... nee, dat past me ook niet.
Of ik het verdrag ook gelezen heb ? Nou nee,  maar wat geeft dat ? Er is immers goed over nagedacht door mensen die ik mijn vertrouwen en mandaat heb gegeven  ? Veel nee stemmers zullen het ook niet gelezen hebben.
Ik spreek hiermee mijn vertrouwen uit in de vertegenwoordigende democratie, de tegenstanders uiten veelal hun afkeer van een politiek systeem dat het hunne niet meer is. NRC hoofdredacteur Hans Nijenhuis beschrijft een alleraardigste dialoog tussen een ja en een nee stemmer. Daar uit blijkt wel waar de echte discussie over gaat: vertrouwen we onze democratie en onze volksvertegenwoordigers nog ?

Laat ik eerlijk zijn: ondanks mijn afkeer van dit misbruik van het raadgevend referendum en mijn diepe minachting voor alles wat te maken heeft met GeenStijl : het levert wel een scherp debat op over de fundamentele problemen in onze samenleving. Veel mensen die je anders niet zult horen laten nu van zich weten. En daar gaat "democratie" natuurlijk wel over: one man, one vote, voor rijk en arm, volks of elite. Voor deze erkentelijkheid wil ik toch een zeer kleine veer op de hoed van Jan Roos steken.

Als vertrouwen, of scherper: gebrek aan vertrouwen het echte onderwerp is - en dat vind ik - dan moeten we het daar over hebben.
Ik heb als hoogopgeleide met een goede baan geen sores. Maar wat als je geen baan hebt, of alleen tijdelijke wurgcontracten krijg voorgeschoteld ? Wat als je geen huis kunt kopen omdat de bank je geen hypotheek wil geven ? Wat als je buurt multi-culti wordt, en je je niet meer op je gemak of zelfs niet meer veilig voelt ? Wat als je je een slag in de rondte werkt om geld te verdienen, je oude moeke te helpen die geen goede zorg meer krijgt, en je haast geen tijd meer hebt voor je kinderen ? Je wordt bozer en bozer, of je verzuurt, of je stopt gewoon te geloven in met elkaar kunnen we het beter maken.

En daar moeten we volgens mij nou juist gaan beginnen. Daar ga ik aan de slag: in mijn eigen buurt steek ik de handen uit de mouwen en stop een groot deel van mijn vrije tijd in met elkaar kunnen we het beter maken. Ik ga dingen doen waar ik talenten voor gekregen heb, en heb er tussen haakjes ook gewoon plezier in. Ik help mee met lokale besturen van goede doelen clubs, en probeer mensen te verbinden. Daar geloof ik in.

Het gaat om trust building, zo'n mooie Amerikaanse term waar we geen goede Nederlandse uitdrukking voor hebben. Vertrouwen in de samenleving ontstaat en groeit door in actie te komen. Met welke kwaliteiten staat hier in een handig "deugdenlijstje".

  1. integriteit
  2. vakkundigheid
  3. invoelingsvermogen
  4. betrouwbaarheid
  5. vriendelijkheid
En dan hoop ik maar dat er ook mensen zijn die visie hebben voor de macro verbanden: nationaal en Europees. Want met alleen lokale initiatieven komen we er natuurlijk ook niet. Mogelijkheden genoeg, en voor elk wat wils.