maandag 30 juli 2012

New Wine zomerconferentie

Die hebben we weer gehad: een week lang kamperen in het hartje van de zomer op het Walibi evenementen-terrein met 3400 andere christenen. Hoe halen we het in ons hoofd ! Waarom niet gewoon naar de Spaanse kust, of een trektocht in Noorwegen?
ik zie de NW-zomerconferentie als een combinatie van een summerschool en een festival. Je gaat naar een summerschool om een passie te delen: om samen met anderen iets artistieks te doen, een sport te leren, te gamen, you name it, en van en met elkaar  te leren. Op een festival is het de muziek die samenbindt.


Wij zijn de afgelopen week bij elkaar geweest om als christenen te groeien. Bij New Wine zijn er twee belangrijke groeigebieden: de lofprijzing van God, door het zingen, en het elkaar helpen en geholpen worden door het ministry-gebed.
Elke ochtend en avond is er een samenkomst die begint met een halfuur worship op de diverse podiums: vier voor de kinderen, twee voor jongeren, en één voor de volwassenen. Wat heb ik van dat zingen en spelen genoten !
Na de worship volgt de toespraak, zeg maar: de preek. Bij de volwassenen werden die gegeven door Gary Best, teamleider van de Vineyard Churches in Canada. I like that man. Goede bijbelse training gecombineerd met humoristische anecdotes en understatements, dat kan ik wel op prijs stellen.
Twee dingen neem ik mee:
  • zijn oproep to step into the story of Jesus heeft mijn hart wel geraakt. De belangrijke keuzen in je leven moet je soms weer opnieuw "bekrachtigen". Dat werd nog eens extra benadrukt door de toespraak van Otto de Bruine op dinsdagavond. Ik kan me voorstellen dat sommige aanwezigen zijn verhaal niet konden volgen, maar voor mij was het precies pas, maatwerk zogezegd. Toen de wat ongebruikelijke oproep kwam om naar voren te komen, te knielen, en je opnieuw toe te wijden aan de levende Heer ben ik samen met vele anderen naar het podium gegaan om gebed en zegen te ontvangen.
  • Gary Best moedigde ons aan om heel concreet te zijn in het volgen van Jezus, en om daarbij gewoon maar aan de slag te gaan met to do what Jesus did. Als volwassenen zijn we dat verleerd. Kinderen zijn daarin veel initiatiefrijker, die schamen zich niet voor een foutje.
Na de toespraak is er ministry-gebed, in een meer informele setting. Diegenen die andere dingen willen gaan doen kunnen weggaan. Een speciaal ministry-team is beschikbaar bij het hoofdpodium om met je te bidden, als je dat wilt. Dat gebeurt steeds samen met een duo van het ministry-team. Er gebeuren daar prachtige dingen. De mensen worden er door getroost, en soms zijn er genezingen. In de laatste samenkomst aan het eind van de week op vrijdagochtend mogen een aantal mensen hun verhaal vertellen. Ontroerende voorbeelden van herstel, genezing, en het vinden van innerlijke rust.

Ook dit jaar had ik weer een vrijwilligerstaak. Evenals vorig jaar was dat de teamleiding van het beamteam, dat verantwoordelijk is voor alle projectietaken bij de verschillende podiums. Met zijn dertienen hebben we de klus geklaard. Aan het begin spannend: we waren met vier ervaren mensen en negen onervaren. Na de eerste dag viel de spanning al weg: Dit kunnen wij ook ! was de reactie. Ik heb genoten van de groei van het team: de toenemende handigheid in het bedienen van de apparatuur en de software, maar vooral in het voor elkaar opkomen. Bij meerdere gelegenheden moest er ter plekke worden gebeamd op extra lokaties. Ik stuurde dan een groeps-sms'je rond. Steeds waren er wel een paar teamleden die binnen enkele minuten reageerden en de klus gingen klaren. Top !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten