Dutch Cow Festival

Het Oener Koefeest is weer voorbij. Een paar jaar geleden heb ik een wervend stukje geschreven om dit prachtige dorpsgebeuren mee te stuwen in de vaart der EU-volkeren. Die vaart is momenteel nogal wat minder dan toen ! Maar ondernemen in een economische dip heeft het voordeel dat het later alleen maar beter kan gaan.
Zet de knop op Engels en lees mee !

We proudly announce the 157th Dutch Cow Festival, scheduled to be held in October of 2012 in the lovely Dutch village of Oene. Don't miss this enjoyable day in which people from all over the EU come and participate in this vibrant one-day festival.

What's on the agenda:

Of course you'll visit the cattle market. In the old days farmers would bring their cattle and trade their cows, horses, and small farm-animals early in the morning. After that they would enjoy the rest of the morning talking in the local pub and drinking their coffee or "jonge klare". Nowadays trading is forbidden due to strict cattletransport regulations.

Blondes d'Acquitaine species, for meat

The local church youth organize a huge fleamarket where they sell all kinds of goods donated by the community, both new and secondhand. The revenues are used for a one year support of  15 adoption children in thirdworld countries. On the villagemarket you will find so many stands: outdoor life, clothing, books, etc. Enjoy the stroll at your own leisure and have some food or a drink at one of the many catering stands.

Village market

An important part of the Festival is the motorcross. On a huge maize field just outside the village centre the lovers of 4W-drive cars, motor vehicles, heavy engines, mud, smoke, and oil enjoy the spectacular races. All day long both professionals and amateurs let their vehicles roar and compete for the cup.

Motorcrossing this year

At the village meadow next to our new Kulturhus (still under construction) the horse show will be held. In these demonstrations, style and good cooperation between horse and rider is all important.

Join us and have fun ! 

Horse show next to the Kulturhus

Omnia 7 en Mango

Wordt het nog wat met de Mango-update voor de Samsung Omnia 7 ? In juli heb ik het toestel aangeschaft en het met veel plezier gebruikt. De metro-interface met de tegeltjes werkt prettig, het  scherm is uitstekend, en met Mango in het vooruitzicht.....

Het lijkt erop dat de Omnia 7 bezitters achteraan komen bij het uitrollen van Mango, uitzonderingen daargelaten. Bij sommige gebruikers is het gelukt om de update te installeren, maar ik behoor niet tot die groep.
De procedure is op verschillende forums te vinden: Nadat je je toestel hebt aangesloten en in Zune op Update hebt geklikt, moet de netwerkverbinding worden verbroken. Ik heb dat nu in drie rondes - op verschillende dagen - tientallen keren geprobeerd, met wisselende timing: na 1 sec, of juist na 3 seconden, of z.s.m. Netwerkkabel eruit, wachten, weer de melding dat er geen verbinding gemaakt kan worden, netwerkkabel erin, en weer proberen. Daar word je niet vrolijk van.
De laatste ronde heb ik bovendien de backup teruggezet en opnieuw de installatie van de 7392 update gedaan, in de hoop dat de Mango-update dan zou volgen. helaas....

Inmiddels is Microsoft aan het testen met de Omnia 7 en wordt de uitrol in november verwacht. Klaarblijkelijk zit er niks anders op dan maar te wachten.

Marginaal en Missionair

Afgelopen zaterdag heb ik een nuttige en prettige reis naar Amersfoort gemaakt. De IZB organiseerde een studiedag over het boek Marginaal en Missionair van Wim Dekker, die zelf aanwezig was om vragen te beantwoorden. In combinatie met de frisse manier waarop Tijs van den Brink de discussie leidde, was het een aangename dag.

Het boek heeft me verrast. In het eerste hoofdstuk analyseert Wim Dekker de krimp van de kerk vanuit het gezichtspunt van het oordeel. Dat resoneerde niet zo bij mij. Ik heb bijvoorbeeld moeite met het standpunt dat God ons oordeelt door natuurrampen, zoals wel gezegd werd na de tsunami van Kerst 2004. Dàt God oordeelt is zeker, maar om dat eventjes in de actualiteit aan te wijzen.... we zijn maar zo geen profeet. 

Terug naar het boek: de overige hoofdstukken heb ik geboeid gelezen, en ik ben onder de indruk van de breedte van de onderwerpen die Wim Dekker behandelt, en het inzicht en de nunace waarmee hij die behandelt. Ik vind het een doe-boek, waar je allerlei onderwerpen uit kunt halen en die verder kunt gaan uitwerken in je eigen situatie.

Hoe verliep de studiedag: Het boek werd besproken in een drietal rondes. Elke ronde werd steeds ingeleid door één of twee theologen die gevraagd waren om hun mening te geven over het aan de orde zijnde thema.

In de eerste ronde was het thema het oordeel, zoals al vermeld werkt Wim Dekker dit in het eerste hoofdstuk uit.

Ds. Bert Karel Foppen uit Katwijk ging in op de door Dekker genoemde woorden van Bonhoeffer: de roeping van de Kerk is om te bidden, te wachten op God, en het goede te doen voor de mensen. Ds. Foppen vroeg zich af of dit niet te weinig was: we moeten ons bekeren ! Orthodoxe gemeenten moeten niet zielig doen, maar zielig zijn, arm van geest.

Ds. Kees van Ekris uit Breukelen vond het boek een knappe duiding van de neergang van de kerk. Hij had wel moeite met de atmosfeer en de noties omtrent het oordeel van God (Godsverduistering) die mogelijk tot  resignatie kon leiden en noemde als contrast "geestelijke vechtlust". In de Talmud wordt Noach's zwijgen temidden van zijn volksgenoten bekritiseerd. Hij had ook voor zijn tijdgenoten bij God in de bres kunnen springen, ook al was het oordeel al aangekondigd. Kunnen we de secularisatie "stukbidden"?

In de tweede ronde stond de marginalisering centraal zoals die in b.v. Vinex wijken of op het platteland wordt meegemaakt.

Ds. Klaas-Willem de Jong, predikant in de wijkgemeente Leidsche Rijn-Oost, ging hier als eerste op in. Hij zei dat zijn kleine Vinex-gemeente, kijkend naar zichzelf, eerder zou spreken van genade dan van oordeel. We mogen er nog zijn, hoe wonderlijk! Het idee van volkskerk-zijn kun je echter beter loslaten in die context. Hij stelde een aantal praktische vragen: Hebben we niet meer predikanten-tentenmakers nodig ? En kunnen we eens gaan nadenken over de ouderling als voorganger ?

Ds. Dirk Griffioen, predikant in Vrouwenpolder, onderscheidde drie soorten krimp: de "echte" kerkverlaters, de overstappers naar evangelische groepen, en de bezwaarden die overstappen naar orthodoxere kerkverbanden, of voor zichzelf beginnen.  Hij stond kritisch tegenover kerkplantingen: vaak worden die geleid door Einzelgänger, kerkelijke ZZP-ers.

In de derde ronde stond de kerkdienst centraal, met daarin de preek en de bediening van de sacramenten.

Als inleider was Diederik Wienen uitgenodigd, Rooms-katholiek theoloog (uit een bevindelijk hervormd nest) en werkzaam op het Bureau van de Nederlandse bisschoppenconferentie.

Hij vindt het boek teveel naar binnen gericht en mist het gesprek met de wereld buiten. De aandacht voor de preek waardeert hij positief. In 2008 heeft de Bisschoppensynode zich diepgaand bezig gehouden met het Woord van God in leven en zending van de Kerk. Hij vertelt hoe herkenbaar de krimp is: "De kerk smelt weg als een sneeuwpop in mei", en bij het benaderen van jongeren is de Kerk sprakeloos.

Uit de vragen van de bezoekers blijkt veel instemming en herkenning, maar ook zijn er kritische vragen. Laat Wim Dekker de missionaire werkers in het veld niet in de steek ? Het wordt door een aantal van hen wel zo ervaren. "Is de missionaire actie niet teveel een vlucht naar voren, is het geen tijd voor bezinning?" vraagt Wim Dekker zich af. Evangelisten en predikanten die zich inzetten voor missionair elan binnen de gemeente ervaren dit als "het verkeerde signaal op het verkeerde moment."

Ook in de discussie blijkt Wim Dekker een wijs man te zijn met genuanceerde standpunten. Steeds weer probeert hij te verbinden, maar niet ten koste van zijn mening over "marginaal en missionair".

GTD 2: het onderbewuste

Ik heb al eerder geschreven over het time-managementsysteem GTD. In het kort gezegd krijg je met GTD "rust in het hoofd" doordat je al je taken zorgvuldig bijeenbrengt in een lijst. Ik kan beamen dat het zo werkt: als je weet dat je al je taken en klussen goed hebt vastgelegd, dan geeft dat rust.
Met vastlegging ben je er echter niet. Want de grote uitdaging die ik steeds weer tegenkom, is het vervolgens ook afhandelen van alle vastgelegde taken en klussen. En dan blijken ingesleten gewoonten heel hardnekkig. Elke week er voor gaan zitten om je hele GTD-administratie door te nemen: veel werk hoor. En elke dag weer opnieuw checken wat er gebeuren moet: dat is vermoeiend. Kortom: ik zit steeds in een pendel tussen een stevige portie zelfdiscipline, en een even grote portie gemakzucht.

Hoe komt het nu dat het zo lastig is om je gedrag te veranderen? Daar is de laatste jaren interessant onderzoek naar gedaan door psychologen. Het blijkt dat ons onderbewuste hierin een belangrijke rol speelt.
Ons onderbewuste (the adaptive unconscious) blijkt een uiterst belangrijke rol te spelen in het afhandelen van de vele zintuiglijke prikkels die we binnenkrijgen. Het bewuste deel van ons brein kan per seconde maximaal zo'n veertigtal prikkels afhandelen. Het onderbewuste doet de rest, en dat zijn er miljoenen - ook weer per seconde, een ongelofelijke prestatie. Wat we pas sinds kort weten, is dat ons onderbewuste niet alleen maar relatief "eenvoudige" taken afhandelt zoals het handhaven van het evenwicht of het herkennen van woorden, maar ook zelfstandig gedragskeuzes maakt.
Dat klinkt verontrustend, zeker wanneer een bepaalde groep psychologen hier mee aan de haal gaat en roept dat we geen vrije wil hebben, of dat we "ons brein zijn". Ik kan  het boekje Strangers to ourselves aanbevelen. Daarin doet de psycholoog Timothy Wilson op een evenwichtige manier verslag van de stand van zaken betreffende het onderzoek naar de werking van het onderbewuste.
De welbekende managementtrainer Ben Tiggelaar is vorig jaar gepromoveerd op een psychologisch onderzoek dat voortbouwt op de hierboven genoemde inzichten. In zijn proefschrift The core of the matter past Tiggelaar de zogenaamde dual system benadering toe, waarbij participanten in het onderzoek zowel op bewust als op onderbewust niveau worden geprikkeld. Het voert te ver om er hier dieper op in te gaan. Het blijkt lastig te zijn om scherpe conclusies uit deze onderzoeken te trekken.
Ik noem het onderzoek van Ben Tiggelaar omdat het zo herkenbaar is. Momenteel wordt er weer gereorganiseerd in mijn bedrijf. De organisatie wordt opnieuw ingericht en er wordt een cultuurprogramma gestart om de bedrijfswaarden tussen de oren te krijgen. Psychologisch gezien speelt zich dit af op het niveau van het bewuste. En dat betekent dat een belangrijk deel van ons gedrag, namelijk dat deel dat bepaald wordt door ons onderbewuste, niet geraakt wordt. Ben Tiggelaar noemt in zijn conclusies een aantal voorwaarden die bevorderend werken voor het gewenste "doelgedrag":

• de medewerker kiest zelf het doelgedrag
• de medewerker heeft positieve ervaringen met het doelgedrag
• het doelgedrag leidt tot kortetermijn voordelen voor de medewerker
• het doelgedrag leidt niet tot frictie met andere belangrijke taken
• het doelgedrag kan per medewerker verschillen

Samenvattend noemt hij dit: hulp bij zelfsturing. Dat lijkt me een nuttig inzicht voor een manager, en je kunt het ook gebruiken in je GTD-aanpak.