Millenniumdoelen

Ach, de millenniumdoelen, wie kent ze niet ? Ik ben bang dat het gros van de Nederlanders de schouders op zal halen. Het afgelopen weekend vertelde J. me op een verjaardagsfeestje dat hij in de Millenniumwerkgroep in zijn woonplaats zit. Ze zijn millenniumgemeente en de werkgroep dient als aanjager. Zoiets vind ik interessant. Wat kun je nou "lokaal" aan die millenniumdoelen doen ? is dan mijn vraag.

 

Eerst dan maar het stof uit de hoofden blazen. De millenniumdoelen - voluit de United Nations Millennium Development Goals -  zijn in september 2000 door 189 regeringsleiders ondertekend. Er zijn acht doelen vastgesteld voor belangrijke zaken als welvaartsverdeling, gezondheid, onderwijs, duurzaamheid, en gelijkstelling van man en vrouw. Het streven is dat die in 2015 zijn gerealiseerd.
Ons huidige kabinet wil zich houden aan de millenniumdoelen, aldus premier Rutte in de regeringsverklaring van oktober 2010. Inmiddels is er een samenwerkingsplatform EEN- armoede de wereld uit waarin tientallen organisaties samenwerken.
Kritiek op de millenniumdoelen is er volop: te idealistisch, te vrijblijvend, te concreet, te weinig oog voor achterliggende oorzaken (wiki).

Terug naar mijn interesse: Wat kun je er lokaal mee ?Als ik bij de hierboven al genoemde millenniumgemeenten kijk, dan blijken de meeste activiteiten zich te richten op ontwikkelingssamenwerking. Activiteiten voor de eigen lokale context kom ik minder tegen. Toch valt daar wel het een en ander bij te noemen. Want ook lokaal zijn we bezig met bijvoorbeeld:

• armoedebestrijding
• duurzaamheid
• verbetering van onderwijs.

Door de thema's van de millenniumdoelen niet alleen ver weg, maar ook dicht bij huis te bekijken en er zo mogelijk acties aan te verbinden, wordt de aanpak "evenwichtiger". Het lijkt me dat de mensen het dan gemakkelijker oppakken.

Ik zie hier wel kansen. Maar eens brainstormen over een CDA-Epe jongerenproject !

Assessment Day

Het is weer zover: Ik ga een dag naar Berenschot in Utrecht voor een assessment. Baas UVIT is bezig met een grondige reorganisatie waar ook de ICT-organisatie in meedoet. Veel verrassende benoemingen, maar ook oude bekenden die niet worden herbenoemd. Teleurstellend voor diegenen die het betreft.
Er zijn veel vacatures, en ik heb gereageerd op één ervan: informatiemanager. Dat betekent dat ik voor de vijfde or zesde keer in mijn ICT-jaren een dag door de mallemolen heen moet.

Ik heb inmiddels een vaste werkwijze om me voor te bereiden, en dat is het halve werk.
Een paar dagen van tevoren zoek ik mijn steun en toeverlaat op, Het psychologisch onderzoek, van Wim Bloemers. Als je het nog niet hebt, koop het gauw, het is absoluut onontbeerlijk. Een goudmijn vol nuttige tips, voorbeelden, en adviezen, over hoe je het hoofd kunt bieden aan al die testen waarmee je die dag geteisterd gaat worden.
Ik doe een paar uur lang de oefeningen uit het boek om de hersenen weer soepel te maken: sommen oplossen, figuurreeksen aanvullen, taal-analogieën bedenken.
Tot slot neem ik de avond van tevoren een stevige borrel en ga op tijd naar bed. Slaap je slecht op alcohol dan zou ik de borrel overslaan.

Oop donderdag zover. Om halfnegen 's ochtends mag ik met de eerste oefening van start: de postvak-oefening, een uur lang. Deze stond niet in mijn boek, foutje van Bloemers. Ingewikkeld is het niet, wel gestresst: Ik krijg een hele stapel poststukken, ben benoemd tot interim manager van een afdeling in een groot bedrijf, en moet over een uur rapporteren bij mijn baas wat ik ga doen. Je begrijpt: uit de poststukken blijkt dat de afdeling in crisis is, de klanten weglopen, en de medewerkers elders gaan solliciteren. Ik gebruik de  GTD-aanpak om orde op zaken te brengen: de spoedeisende acties voor vandaag, overige urgente zaken de komende dagen, de rest volgende week. Precies op tijd heb ik alles in mapjes geordend en een plannetje op papier. Samen met de psycholoog die me begeleidt bespreken we vervolgens mijn analyse en aanpak. Mooie oefening.
Daarna beginnen de intelligentietesten: sommen maken, figuurreeksen aanvullen, en steeds onder tijdsdruk natuurlijk.

De uren vliegen om en het is snel lunchtijd. Even uitblazen en bijpraten met de andere kandidaten. Berenschot heeft een prima bedrijfsrestaurant en goed doorvoed begin ik aan het middagdeel. Dat bevat voor mij één rollenspel. Ik haat rollenspellen, maar moet door de zure appel heenbijten. Altijd is mijn tegenspeler een depressieveling, zeurkous, bitch, of aartslui, en soms dat alles  tegelijk. Dat hoort bij het rollenspel..... Deze keer ben ik de brenger van slecht nieuws: Ik ben een externe projectmanager en mijn project heeft vertraging opgelopen. Dat mag ik gaan vertellen aan mijn opdrachtgeefster. De oplossing die ik moet gaan verkopen is het inzetten van extra extern personeel, met een bijbehorend kostenplaatje. Kansloos dus. Ik ploeter me door het kwartier heen, dat hebben we ook weer gehad.
Daarna nog een paar persoonlijkheidstesten en tegen halfvier ben ik er door. En nu maar afwachten of ik informatiemanager word....

Nacht van Gebed

Afgelopen vrijdagavond was er de Nacht van Gebed in Oene. We bidden dan voor de vervolgde christenen wereldwijd. Onze Hervormde Gemeente doet er al jaren aan mee. Ik zit in de voorbereidingsgroep die de PR vooraf verzorgt en 's avonds alles regelt.
We hebben er voor gekozen om geen hele nacht te bidden: ons programma duurt vier uren, dit jaar van negen uur 's avonds tot één uur 's nachts. Wat minder radicaal dus, het zorgt er wel voor dat de avond niet het imago krijgt van "alleen voor een stelletje fanatiekelingen" .
We werken in blokken van een uur, elk heel uur is er een korte pauze en kunnen mensen naar huis gaan, of juist beginnen. Deze aanpak zorgt er voor dat de hele kerkgemeenschap betrokken is - dat is wat anders dan dat iedereen komt overigens. Jong en oud, mannen en vrouwen, jongens en meisjes, alles en iedereen zit er. Het eerste uur ruim dertig, het laatste uur vijftien.

Protest in India tegen vervolging van christenen

We bekijken elk uur het videomateriaal met informatie over de verschillende landen. Daarna bidden we in kleine groepjes. De A4-tjes met de gebedspunten schuiven dan de kring rond, en af en toe loopt iemand vast in een voor ons onuitspreekbare naam. Dat geeft niet, er wordt gebeden, en daar draait het om.
Dat je daarbij  soms ook de vraag stelt "wat doet het er toe ?" is vanzelfsprekend. Etty Hillesum schrijft in haar oorlogsdagboek ergens dat ze tot God leert bidden, en dat ze dat intiemer vindt dan de liefde van een man. Een prachtige vergelijking, en in de liefde zijn er toch ook dagen dat je het minder ziet zitten ?

De verhalen zijn schrijnend: De werkkampen in het totalitaire Noord-Korea. De oprukkende sharia-wetgeving in Indonesië. De religieuze genocide in het Midden-Oosten waar de kerken op uiterst gewelddadige wijze worden geconfronteerd met extreme vormen van Islamitisch fundamentalisme. Christenen die de straat niet meer op durven of uit hun huizen worden weggetreiterd.

Gedurende de avond voeren we ook een Amnesty International -achtige schrijfactie: iedereen kan een petitie ondertekenen die naar de Irakese ambassade wordt gestuurd.
Het blijkt heel moeilijk om de vervolging van christelijke minderheden op de politieke agenda's te krijgen. Recentelijk heeft VVD-er Frits Bolkestein zich in de Volkskrant uitgesproken over de positie van de kerken in he Midden-Oosten. Maar de EU-ministers durven dit nauwelijks aan de orde te stellen, ze vrezen een clash of civilizations.... Minister Rosenthal praat er weliswaar over met religieuze groeperingen, maar daar blijft het bij. De christelijke partijen stellen er regelmatig Kamervragen over, en dat leidt tot de zure opmerking van de oppositie dat dit Kabinet te weinig aandacht besteedt aan de andere mensenrechten. Zo blijven we nog wel even bezig.

Eigen energie

Een tijdje terug heb ik heel serieus zitten rekenen aan de kosten van zonnepanelen. Stichting Wij Willen Zon lanceerde eind vorig jaar een actie waarbij je voor een zeer scherpe prijs zonnepanelen kon aanschaffen. De Stichting had een mooie prijs bedongen bij enkele Chinese leveranciers van zonnepanelen. Daar moest wel een forse afname voor tegenoverstaan, en daar heeft Stichting WWZ de rug voor gerecht. Het is gelukt, en momenteel worden de eerste leveringen gedaan.

Ik heb een rekenmodel gemaakt - zie de Toelichting onderaan - dat in eerste instantie toegesneden was op het aanbod van de Stichting WWZ. Daarna heb ik het aangepast zodat het ook gebruikt kan worden voor andere vormen van duurzame energie-opwekking, b.v. met windmolens.

Ik was geïnteresseerd in het aanbod van de Stichting WWZ: ik geloof in duurzame energie-opwekking op microniveau, gewoon thuis dus. Sinds enkele jaren hebben we een nieuwe garage / schuur waarvan het dak haast perfect is voor het plaatsen van zonnepanelen: in de oost-west richting en met een hellingshoek van zo'n 35 graden.

Mijn rekenmodel liet zien dat de terugverdientijd van de panelen zelf inderdaad 13-15 jaar is, zoals je overal lezen kunt. Omdat er nogal wat extra kosten bij komen zit je maar zo aan de 20 jaar terugverdientijd, en dat is een hele tijd voor een technologie die momenteel snel in ontwikkeling is. Het is dus wel van belang om te bepalen wanneer je wilt instappen omdat je dan vast zit aan een lange termijn investering.
Naast de aanschafkosten van de zonnepanelen zijn de installatiekosten aan het begin van groot gewicht voor de terugverdientijd.

Is windenergie dan een goed alternatief ? Een collega attendeerde me op de fraaie kleine windmolens voor op het dak van je woning of schuur.

Om de jaaropbrengst van een windmolen te bepalen is de gemiddelde windsnelheid nodig. Die is te vinden op een windkaart, b.v. deze. In de IJsselvallei blijkt de gemiddelde windsnelheid 4 - 4,5 m/s te zijn, niet zo heel veel dus. In deze grafiek van windmolen leverancier Swift is vervolgens de jaaropbrengst af te lezen: zo'n 1500 kWh.  Hier zijn de investeringskosten voor de windmolen te vinden: zo'n 7000 euro. Als we - op de achterkant van de sigarendoos - nog wat doorrekenen en ook de aanpassingen aan de meterkast meenemen dan is een totale investering van 8000 euro indicatief voor dit type windmolen.
Als ik deze waarden invul in het rekenmodel blijkt dat dit in 30 jaar niet terugverdiend wordt. Geen optie dus in Oene....

Toelichting

Het rekenmodel gaat er van uit dat er een bedrag X beschikbaar is dat op 2 manieren kan worden gebruikt:

1. mooi op de bank en sparen maar (de rode cijfers)
2. investeren in de installatie van een (duurzame!) energiebron die jaarlijks een besparing oplevert. Met dat jaarlijkse bedrag ga je vervolgens ook sparen (de groene cijfers).

Allereerst moeten linksboven een aantal waardes worden ingesteld:

1. de energieproductie in kWh per jaar
2. de effiencyafname van de bron door slijtage
3. het rendement van een spanningsomvormer (gelijkspanning naar wisselspanning)
4. de spaarrente:  in dit model één waarde voor de gehele looptijd
5. de aanschafkosten van de zonnepanelen of windmolen
6. de installatiekosten: denk ook aan de aanpassingen in de meterkast
7. de onderhoudskosten: voor b.v.  vervanging van onderdelen of verzekeringen
8. het stroomtarief: hoe hoger hoe eerder de kosten zijn terugverdiend 

 In de groene en de rode kolom is te zien hoe er in beide scenario's wordt gespaard gedurende 30 jaren. Door verschillende waarden in te stellen is goed te zien wanneer de kosten van investering in duurzame energie zijn terugverdiend. En dat is toch een belangrijke indicator wil het grote publiek dit gaan omarmen.

Moestuin juni 2011

Inmiddels zijn er drie maanden moestuin gepasseerd. Elk jaar doe ik weer dingen anders, ik vind het heerlijk om wat  te experimenteren.

Dit jaar heb ik voor het eerst aardbeien in de kas. Bij de plaatselijke aardbeienkweker  heb ik 15 aarbeienplanten in potten gehaald. Die potten passen precies in een dikke PVC-buis met uitsparingen. Het geheel heb ik opgehangen zodat ik "in etages" kan werken: aarbeien boven, komkommer en tomaat eronder. Inmiddels zijn die laatsten al langs de aardbeien gegroeid, zodat er een indrukwekkende groene muur is ontstaan. De aardbeien hebben wat minder smaak dan die van de koude grond, maar daar valt natuurlijk mee te leven.

Mijn experiment met het voorkiemen van peultjes en tuinbonen heeft weinig effect gesorteerd.Toen ik ze had uitgepoot in de tuin stopte de groei en na een poosje vormden ze een tweede plant. Dat schiet dus niet op, de kas-tuinbonen en de tuinbonen die ik meteen in de koude grond had gepoot zijn nu even groot. Ik ben nog wel benieuwd in hoeverre ik de luis in bedwang houd: het was mijn bedoeling om zo vroeg mogelijk te beginnen om de luis voor te blijven. Die zit er inmiddels wel in, maar niet zo veel als anders.

Sla gaat weer voortreffelijk. Ik heb meerdere soorten: gewone kropsla, krulsla, eikenbladsla, en het groeit allemaal prima. Momenteel krijgen we het zelfs niet weggegeten, overproductie zogezegd.