Zonnepark - 2

In februari heb ik in Zonnepark - 1 voorbeelden gegeven van locale initiatieven voor de opwekking van duurzame energie. Mensen die in Duitsland hebben gereisd, vertellen me over de grote hoeveelheden zonnepanelen die links en rechts langs de snelweg te zien zijn. Voor de duidelijkheid wil ik dat aanduiden met de term industriële zonneparken: op een klein terrein worden zoveel mogelijk zonnepanelen geplaatst, keurig in het gelid.

Kosmisch geweld: zonnevlammen maart 2012

Ik heb een ander idee gekregen, en dat zijn we met een klein werkgroepje van o.a. CDA-Epe aan het uitwerken. Het basisidee is om lokaal, vanuit bijvoorbeeld een dorpsgemeenschap, landschapsbeheer en productie van zonne-energie en recreatie te combineren in een natuur-zonnepark.
De ziel van het plan is het bewust je verantwoordelijkheid nemen als lokale gemeenschap voor je eigen schone energie. Omdat we nou eenmaal niet door kunnen gaan om fossiele brandstoffen op te stoken, het roer moet om, en dat kunnen we met elkaar fixen.

Ik heb mijn eigen dorp als praktijkvoorbeeld genomen. We zijn met een kleine 400 huishoudens. Gemiddeld gebruiken Nederlandse gezinnen 3500 kWh per jaar aan stroom. Dat is per jaar 1.400.000 kWh. Met de huidige (kristallijne) zonnepanelen heb je ruim een ha. nodig aan zonnepaneel-oppervlak voor de opwekking van die hoeveelheid energie. Wanneer je een recreatief zonnepark wilt, en uitgaat van 10 % bedekking van het parkoppervlak door zonnepanelen, is een totale groote van 10 ha. nodig. Dit is een berekening op de achterkant van de sigarendoos, bedoeld om een eerste inzicht te geven in de omvang van het park.

Natuurlijk wil iedereen weten hoe het dan zit met de financiën. Het basisidee is dat je geen eigen zonnepanelen meer hoeft aan te schaffen, maar dat je deelneemt aan het zonnepark, daarvoor een nog te bepalen bedrag betaalt, en dan gaat terugverdienen omdat je kosten voor electrische stroom omlaag gaan. De terugverdientijd lag tussen de 10 - 15 jaren. Omdat de prijzen van zonnepanelen steeds zakken, wordt de terugverdientijd ook minder.
Natuurlijk stelt iedereen de vraag: Wanneer stap ik er dan in ? Dit dilemma is te vergelijken met de aanschaf van een nieuwe PC. Die machines worden ook elk jaar goedkoper, dus wat is het goede moment om een nieuwe te kopen ? Natuurlijk is daar geen antwoord op te geven.
Om in te stappen en mede-eigenaar te worden van het zonnepark is allereerst nodig dat je deelt in de bezieling die ik hierboven noemde: je hebt een spaarcent liggen en die ga je investeren in schone zonne-energie, omdat je die lifestyle waardevol vind.
De volgende keer duiken we de details in.

Pinksteren

De meeste Nederlanders zullen van dit fantastische Pinksterweekend genieten zonder te weten waar het nu over gaat. Een klein deel weet misschien nog iets te melden over vlammetjes op hoofden. En zondagochtend zal een nog kleiner deel naar de Pinksterfeesten gaan die de christenen vieren, in hun kerken, of buiten als hagepreek-samenkomst. De grootste daarvan is van Opwekking op de evenemententerreinen van Walibi bij Biddinghuizen, daar komen een kleine 60.000  mensen naar toe, merendeels jongeren.

Pinksteren is de afmaker van de grote jaarlijks cyclus van christelijke feesten: Kerst, Pasen, Hemelvaart, en Pinksteren. Het is het feest waarbij we zelf centraal staan: God komt naar ons toe, sterker nog: Hij wil in ons wonen. En laat ik vooral niet onbescheiden zijn hierover: dit is real life waar niets aan kan tippen.
Het is net zo geheimzinnig als de liefde. Het valt je toe, als een wonder, en het vraagt ook om een duidelijke keus. In de liefde komt er een moment waarop je tegen elkaar uitspreekt dat je je aan elkaar verbindt, for life. Je weet dat je daarmee een onherroepelijke stap zet, en dat je je liefdesrelatie op het hoogste plan brengt: liefde gaat samensmelten met recht.
Het Pinksterfeest vieren is net zo wonderlijk en net zo uitdagend als de liefde vieren. God wil in mijn hart wonen. Dat is wel heel dichtbij..... Je voelt op je klompen aan dat dit niet vrijblijvend meer is, netzomin als een trouwbelofte.Als ik ja zeg, dan gaat Hij in mijn hart wonen, ben ik van Hem, en deel in alle vreugde en verdriet, in alle rechten en plichten van de relatie. Een wonderlijk leven begint en het laat me niet meer los: het is te hoopvol.

GTD: exit Toodledo

Ik heb afscheid genomen van mijn GTD-tool Toodledo, waar ik een jaar geleden wat over verteld heb. Even een korte samenvatting voor diegenen die zich afvragen waar het over gaat: GTD, Getting Things Done,  is een manier om je klussenlijst te beheren. Het basisidee is dat je heel strak alles noteert in een GTD-lijst, en in ieder geval wekelijks een uurtje de tijd neemt om alles door te lopen en je plan voor de volgende week te trekken. De grote belofte van GTD is: rust in het hoofd als je ervoor zorgt dat je je GTD-lijst op orde houdt. Mijn ervaring is dat het nog werkt ook. Hier staat een handige intro.

Het maakt niet uit wat voor GTD-lijst je kiest. Een notitieblokje, een Excel-lijst op je PC, een app op je smartphone, het is allemaal goed, your choice. Ik gebruikte Toodledo, een gratis cloudoplossing. Niet dat het slecht beviel, maar soms zie je nieuwe mogelijkheden. Het grootste nadeel van Toodledo voor mij is de afwezigheid van een goede app voor mijn Windows Phone. Ik kan alleen de mobiele internetpagina van Toodledo gebruiken, en die heeft een beperkte functionaliteit.

Recentelijk heb ik een nieuwe zakelijke werkplek gekregen met Office2010 en dus ook OneNote2010. En dat geeft nieuwe mogelijkheden !
OneNote is een rare applicatie, was mijn eerste reactie. Een soort van super-notitieblok, maar wat kan ik er mee ? Enkele collega's waren al een stukje verder en hebben me op weg geholpen.
OneNote is inderdaad een soort van Zwitsers zakmes voor het maken van notities. Wat ik er inmiddels al in ontdekt heb:

• Het begin van OneNote is het aanmaken van een notitieblok. In mijn geval: Ik heb een notitieblok aangemaakt waarin al mijn privé klussen staan.
• Een notitieblok kun je onderverdelen in secties en subsecties. Je kunt dat zien als hoofdstukken en paragrafen, ze functioneren als labels. Ik maak daar gebruik van om mijn privé klussen in groepen in te delen, bijvoorbeeld CDA, en St.Present. 
• Binnen de secties of subsecties kun je pagina's en subpagina's aanmaken. Ik leg mijn klussen vast in deze pagina's en subpagina's, op twee niveaus dus. Dat vind ik prettig werken, en het spoort met de projecten-structuur van GTD.
• Ik bewaar mijn OneNote notitieblok in mijn Skydrive. Nieuwe gebruikers krijgen hier van Microsoft gratis 7 GB aan opslagruimte, en dat is ruimer dan bijvoorbeeld Dropbox. Doordat mijn klussenlijst in de cloud zit kan ik er vanaf mijn smartphone bij. En omdat ik een Windows Phone heb, profiteer ik van een prima OneNote app die de opmaak in mijn klussenlijst mooi intact laat. Microsoft heeft het allemaal goed geïntegreerd.
• Microsoft heeft de integratie ook op andere gebieden prima voor elkaar. Vanuit OneNote is het een fluitje van een cent om een pagina of zelfs een tekstblok in een pagina als taak in je Outlook takenlijst te plaatsen. Die takenlijst is tegenwoordig ook goed zichtbaar in je Outlook agenda, en op de Windows Phone. Al met al heb ik nu dus zowel op mijn laptop als op de smartphone de beschikking over mijn klussenlijst, en dat vind ik handig.
• Hier en daar hapert het natuurlijk wel. Voor mijn kleine Blackberry tablet is er geen OneNote app, dus daar kan ik er niet bij komen.

Genoeg over de goodies. De grootste uitdaging van GTD is niet om het goede gereedschap te vinden. Ik vind het nog steeds het lastigst om wekelijks de lijst langs te lopen voor het maken van een nieuw weekplan. En natuurlijk zijn er altijd klussen waar je geen helemaal geen zin in hebt, of waar je tegenop ziet.... Die weg te werken, dat is meesterschap.

Voorjaarsretraite 2012

Of het abdijbier ook goed smaakt, daar in dat klooster ? wordt me regelmatig gevraagd. Het antwoord is een volmondig ja. De abdij heeft een prima smakende triple, de Tongerlo Prior, en de gastenpater heeft me geleerd hoe je die uitschenkt. In de huiskamer in het gastenverblijf staan voor dit doel in de glazenkast brede bierglazen, en kleine glaasjes, iets groter dan een borrelglas. Het grootste deel van het flesje schenk je uit in het bierglas. Dat bier behoort mooi helder te zijn. Het laatste bier rol je goed heen en weer in het flesje en dat schenk je dan in het kleine glaasje. Dat bier is troebel en volgens de kenners het lekkerst. Ik proef het verschil niet zo, eerlijk gezegd. Maar in ieder geval helpt het wel voor de gezelligheid in de huiskamer. Ik kom er graag, zo tegen tienen 's avonds, en vaak komen er meer gasten en is het er zomaar weer laat.

De Tongerlo Prior in dat mooie brede bierglas

Meer en meer wordt de abdij een plek waar ik me thuisvoel. Door het regelmatige bezoek verdwijnt de anonimiteit van het begin. De eerste keren ben je één van de vele gasten, een passant voor de gemeenschap. Maar langzaam maar zeker word je elkaar vertrouwder. De broeders houden - begrijpelijk -  gepaste afstand. Ze hebben hun eigen bezigheden en ook in de abdij zijn de agenda's gevuld. De maaltijden zijn de momenten waarop je met de gastenpaters een gesprek kunt voeren. Maar meer en meer kan een kort praatje op een ander moment er van af.  Op vrijdagavond zat ik heerlijk in de zon op een bankje op het binnenplein. De abt passeerde en nam vijf minuten de tijd om afscheid te nemen en een praatje te  maken met de lange Hollander. Dat vind ik attent, het maakt dat ik me er thuisvoel.

De gebedsdiensten hebben me goed gedaan. Het ordenen van je dag met vaste momenten van gebed geeft veel rust in het hoofd. Bij de eerste bezoeken dacht ik als individualistisch ingestelde protestant nog wel eenst: wat heb ik hier nu aan ? Dat raak ik meer en meer kwijt. Ik doe gewoon mee, zing de psalmen, buig bij de lofprijzing, en besef meer en meer dat je gelooft als gemeenschap en dat het vuurtje bij jezelf soms wat minder brandt maar dat je je daar geen zorgen om hoeft te maken. Met elkaar huldig je de Allerhoogste, en dat is van een raadselachtige pracht.

In mijn leesuren heb ik een stevige inleiding op Meester Eckhart gelezen uit het boek Kruispunten uit de mystieke traditie van Blommestijn en Maas. Vooral aan de hand van een bloemlezing uit zijn preken wordt zijn doordenking van het geestelijke leven met God behandeld.

Intrigerend, maar vooralsnog zal ik me niet verder verdiepen in deze briljante theoloog uit de dertiende eeuw. Daarvoor vind ik het toch te filosofisch en te speculatief. Waarschijnlijk ben ik er te protestants voor: de leesregel sola scriptura is me dierbaar terwijl Meester Eckhart met een abstracte filosofische gereedschapskist en vlijmscherpe argumentaties alle grenzen passeert die ik gewend ben in acht te nemen bij het spreken over God. Maar het was wel goed om kennis te maken met zijn levendige manier van preken en zijn vermogen om abstracte zaken soms ook weer heel eenvoudig uit te leggen.