Zonnepark - 1

De trendrede is bij me blijven hangen: de burger van stavast, die samen met anderen aan de slag gaat, lokaal, op basis van vertrouwen, en niet gaat zitten wachten op een overheid die het ook niet lijkt te weten. Maar hoe kunnen we dat in Oene inhoud geven?
In het weekend schoot me een toepassing in gedachten: lokale energie-opwekking met zonnepanelen. Ik heb er vorig jaar een blog aan gewijd, die ging over het terugverdienmodel van particulier aangeschafte zonnepanelen.
Maar kun je zoiets ook bundelen, en is dat dan aantrekkelijk ? Ik ben eens wat gaan rondsnuffelen, met een aantal interessante resultaten.

Solarpark Azewijn

•  GJ stuurde me deze link naar een Engelstalig rapport Re-energizing our communities: Transforming the energy market through local energy production.  Het is een lezenswaardig verslag van de ontwikkelingen in GB. De focus ligt vooral op het belang van community markets voor het creëren van local trust economies gebaseerd op vertrouwen dat plaatselijk aanwezig is bij ondernemers, de lokale overheid, en burgers. Er worden diverse voorbeelden hiervan genoemd, vaak wind-energie projecten op afgelegen Schotse eilanden. Maar ook staat een solar park in Midden Engeland in de startblokken. En als dat in Engeland rendabel is, moet het ook mogelijk zijn in Nederland.
• In het Zuid-Duitse Schönau hebben burgers eind jaren '90 het lokale energienet gekocht en Elektrizitäts Werke Schönau opgericht. . Er wordt groene stroom opgewekt. Inmiddels wordt aan ruim 100.000 klanten over geheel Duitsland stroom geleverd, gegarandeerd atomstromlos. Ook hier is een sterk burgerinitiatief het begin geweest van een succesvol opererend groene energiebedrijf.
• In Nederland zijn er meerdere plannen om solar parks te gaan bouwen. In de Achterhoek wordt op een voormalig vuilstortterrein solarpark Azewijn gebouwd. Het terrein is 13 ha. groot en gaat zonnestroom leveren voor ruim 500 huishoudens.
• In de Trouw van maandag13 februari staat een interessant artikel over subsidieloos natuurbeheer. De schrijvers zeggen dat een constructie die in de Middeleeuwen al werd toegepast voor landbeheer, de zogenaamde Heerlijcke rechten, ook nu heel goed kan worden gebruikt. Het werkt in het kort als volgt: een landeigenaar, b.v. de provincie, verleent aan een coöperatie of vereniging de rechten om een stuk natuur voor langere tijd, denk aan twintig jaren, te beheren en economisch te benutten. Natuurlijk staan er plichten tegenover, en die gaan vooral over natuurbeheer en -behoud. Als voorbeeld wordt de samenwerking tussen de provincie Noord-Holland en waterleidingbedrijf PWN genoemd: De provincie is eigenaar van een aantal  duingebieden. PWN heeft het recht om die te gebruiken voor het filteren van IJsselmeerwater. In ruil daarvoor moet PWN het natuurbeheer uitvoeren, en recreatieve voorzieningen bieden in het gebied. Een solarpark gecombineerd met natuurbeheer is misschien wel een toekomstige toepassing.....