EU-Veluwnaar: tegen het ESM

In mijn vorige blog heb ik een lans gebroken voor de EU. De redenering was dat het goed was voor onze veiligheid en voor onze portemonnee. Ik ga dat standpunt bijstellen, want er gebeuren rare dingen. Die hebben te maken met het ESM.
Ik wist niet wat dat was. Wel had ik regelmatig gelezen over het Europese Noodfonds, de pot met geld die de EU inzet om de financiële crisis te keren. Daar stoppen we vanuit Nederland miljarden aan belastinggeld in, tot grote woede van Geert Wilders en de zijnen. Het ESM, het Europese Stabilisatie Mechanisme, is het permanente financieringsprogramma waarmee de EU de komende jaren financiële stabiliteit in de EU-zone wil brengen, lees de wiki  voor het overzicht.

Dit ESM is zonder veel tamtam door de parlementen geloodst, in Nederland is dat op 24 mei j.l. gebeurd, met SP, PVV, SGP, CU, en PvdD als tegenstemmers.
Maar.... er zijn felle criticasters van het ESM. De argumenten die ik zelf van groot belang vind, hebben te maken met het democratisch gehalte van het ESM.
Kort en goed: De totale afwezigheid van democratische invloed, plicht tot veantwoording, en toezicht door nationale overheden bij het ESM zijn onacceptabel.

Hier komen de argumenten:
Allereerst een YT-filmpje, in het Duits ingesproken en met Engelse ondertiteling (3.51m)

Rudo de Ruiter schrijft dit:
Het ESM kan doen en laten wat het wil. Het heeft volledige bevoegdheid om besluiten te nemen en kan niet aangeklaagd worden. Bij het ESM werkt geen enkel democratisch verkozen persoon, niets mag openbaar gemaakt worden [26] en er is zelfs geen democratische controle achteraf mogelijk. [27]
Gouverneurs vallen niet onder de Nederlandse wetten en regels
Voorstanders van het verdrag willen het doen voorkomen, alsof de gouverneurs van het ESM daar zitten als afgevaardigden van hun regering. Dat is onjuist. Nergens in het verdrag is een opening te vinden, die het mogelijk zou maken, dat de gouverneur voorafgaand aan een ESM-besluit zijn pet van Minister van Financiën op zet en eerst met het Parlement gaat overleggen. Gouverneurs hebben een zwijgplicht en mogen niets openbaar maken. Alles wat een gouverneur doet of laat, valt onder het internationale verdrag. Een internationaal verdrag staat altijd boven nationale wet- en regelgeving. De bevoegdheden, die de gouverneur uit hoofde van het internationale verdrag verkrijgt, kunnen op geen enkele wijze door nationale wetten of regels beperkt worden. Een gouverneur is volledig bevoegd de besluiten te nemen die in het verdrag vermeld staan. Binnen het ESM handelt hij niet als nationale Minister van Financiën, maar als gouverneur met een internationale taak en onze nationale wet- en regelgeving zijn daar niet op van toepassing. En volgens de letter van het verdrag kan er ook geen sprake van zijn, dat een ESM-gouverneur verantwoording af zou moeten leggen aan een nationaal parlement.

Ellen Brown schrijft in haar Web of Debt blog het volgende:
Goldman Sachs and the financial technocrats have taken over the European ship.  Democracy has gone out the window, all in the name of keeping the central bank independent from the “abuses” of government.  Yet the government is the people—or it should be.  A democratically elected government represents the people.  Europeans are being hoodwinked into relinquishing their cherished democracy to a rogue band of financial pirates, and the rest of the world is not far behind

In De macht van de EU schrijft econoom en ESM-bestrijder Ad Broere:
Hieruit blijkt, dat we in Europa niet meer kunnen spreken van democratie.  Door de inwerkingtreding van het begrotingspact worden de rollen voorgoed omgekeerd in de EU. De Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en de Europese Raad sturen vanaf 1 januari 2013 officieel de financiën van de eurolanden door de grote invloed die zij gaan hebben op de begroting, de staatsschuld en de uitgifte van staatsleningen van die landen. Ik schrijf officieel, want feitelijk oefent Olli Rehn nu al een dirigerende invloed uit op de eurolanden, die met de pet in de hand hun begrotingen aanbieden aan Brussel.

Maar het plan gaat verder. Ook de economieën en de banken moeten Europees worden geïntegreerd. En wat heeft men hierbij voor ogen? Het gaat om de centralisering van de macht. Er is als deze plannen worden uitgevoerd geen zeggenschap meer vanuit de nationale parlementen over de economie van het land. De parlementen worden uitvoerders van de wil van Brussel. Voor Merkel zijn er geen taboes bij het overdragen van macht naar Brussel. Dan worden wij dus in de nabije toekomst bestuurd door niet-democratisch gekozen Europese Commissarissen en door niet democratisch gekozen bestuurders van de Europese Centrale Bank en het Europees Stabiliteit Mechanisme, gesouffleerd door de lobby van multinationale bedrijven en banken. Een bestuur dat primair is gericht op de stabiliteit van de euro en daaraan heel veel ondergeschikt zal maken. God sta ons bij

Theater: De nieuwe man

Afgelopen woensdag naar het muziektheater "De nieuwe man" geweest. Even buiten Appingedam, bij een oude steenfabriek, met een schitterend uitzicht over het wijdse Groninger land, de plek van mijn schoonfamilie.

Locatie De Nieuwe Man foto: Jos Hendrix

Via een smal weggetje arriveren we tegen achten bij de voormalige steenfabriek, nu een caravanstalling. De grote schuur is volledig beschikbaar als ontvangstruimte, en er zijn statafels en natuurlijk barretjes waar nu koffie beschikbaar is met Grunneger kouke. Aan het gebinte zijn ingenieuze draaimolens opgehangen met een beamer aan het ene eind, en projectieschermpjes aan het andere eind. Er worden historische filmfragmenten op getoond van de scheepsbouw in de provincie Groningen.
Na een poosje mogen we naar de tribune en tegen halfnegen begint het toneelspel. Het decor is opnieuw heel creatief in elkaar gezet. Er zijn twee verrijdbare mini-podiums gemaakt in de vorm van platte wagentjes op een twee spoorbaantjes. De wagentjes kunnen naar het publiek toe bewegen, en er weer vandaan. Ook kun je "dwars oversteken" van het ene wagentje naar het andere wagentje via een soort perron tussen de beide spoorbanen in. Echt een vondst: het maakt het smalle en diepe decor langs de vaart heel levendig, dialogen zijn beurtelings vlak bij de eerste rij, en dan weer achteraan. Punt gescoord !

Het muziektheater is een bewerking van het gelijknamige boek van Thomas Rosenboom. De cast bestaat uit professionele acteurs en uit vrijwilligers uit de regio. En dat geeft het muziektheater natuurlijk die heerlijke lokale charme.
Het verhaal berust op een historische kern. In het nabijgelegen Wirdum probeert Berend Bepol, eigenaar van een scheepswerf aan het Damsterdiep, zijn bedrijf door woelige tijden heen te loodsen. Het is niet meer zoals vroeger: arbeiders gaan hun rechten opeisen, orders komen niet meer vanzelf binnen, en zijn werf lijkt te klein voor de steeds groter wordende schepen.
En daarnaast is er natuurlijk zijn dochter Ilse, nog steeds ongetrouwd. Bepol besluit met één handige zet beide problemen aan te pakken: zijn meesterknecht Niesten moet zijn schoonzoon en zijn opvolger op de werf worden. Maar Niesten is geen man om zich voetstoots te schikken in de plannen van zijn broodheer....
Dit is het verhaal dat in grote lijnen ongewijzigd wordt overgenomen. En ik heb er met veel plezier naar gekeken en geluisterd.
De botsende karakter van Niesten en Bepol vind ik heel overtuigend gespeeld. Bepol praat en praat, en Niesten volstaat met een blik en een enkel woord. Hun communicatie zit vol conflicten: Bepol wil iets zonder zich af te vragen of Niesten dat ook wil, en Niesten is er de man niet naar om zich te schikken, heeft een eigen program: er moet een zeesleper worden gebouwd. De tomeloze ambities van Niesten wekken Bepols jaloezie en achterdocht.
Daarnaast zijn ook de huwelijksperikelen mooi gespeeld. Ilse heeft haar tijd nodig om Niesten te willen. Maar als het huwelijk er dan eindelijk is, blijkt hij daar geen tijd voor te hebben. Ilse probeert hem op allerlei manieren te verleiden, maar hij is hard als beton en kent maar één passie: Achter de diek, doar ligt een andr'e wereld, achter de diek begint 't oaventuur.

Druiven

Al fietsend langs de Moezel heb ik met grote interesse de wijngaarden bekeken. Je moet er wel wat voor over hebben om hier wijnboer te zijn ! Op de eerste dag zijn we begonnen in Koblenz. Al na tien kilometer zijn de hellingen langs de Moezel steil, en vol geplant met wijnstokken. Hoog tegen de helling is er altijd wel ergens een stuk vlakke verticale wand voorzien van de naam van het Weingut, een soort stenen spandoek, met zwarte letters op een witgekalkte achtergrond.

Overal staan er trekkers en busjes langs het fietspad en als je even zoekt zie je de wijnboeren tussen de druivenstokken bezig met snoeien en opbinden. Het is zeer arbeidsintensief en waarschijnlijk ook heel vermoeiend, vanwege het werken op de steile hellingen.
Op verschillende plaatsen lopen mini-spoorbaantjes de hellingen op. Het meest verbluffende systeem is een monorail. Aan de onderkant van de rail zit een kartelrand. Het locomotiefje bestaat uit een motor die een tandwiel aandrijft dat onder tegen de kartelrand aanloopt. Achter het locomotiefje kan iemand in een stoel gaan zitten, en daarachter kan dan nog een karretje aangekoppeld worden. En hup, daar ga je dan, langs die steile helling omhoog, het lijkt me nogal enerverend.

Het monorailsysteem

Er zijn in de meeste dorpen mogelijkheden om wijn te kopen. Vaak kun je ze eerst proeven. Witte Riesling wijnen kom je het meest tegen, de goedkoopste voor minder dan 5 euro per fles, in de varianten trocken, halbtrocken, en süss.

Omdat ik thuis in de kas een paar druivenplanten wil laten groeien, heb ik er twee gekocht in Cochem, één van de meest bekende toeristendorpen langs de Moezel.
Omdat ik geen verstand heb van de verzorging van druivenplanten was ik blij met het foldertje dat de verkoopster in Cochem meegaf. Ter plekke gaf ze al enkele tips:

• nog een paar weken laten groeien in de pot
• dan diep planten, de wortels met de stam moeten ingegraven worden tot aan de jonge loten
• voldoende water geven 

Komkommer, tomaat, en druif

In de afgelopen week heb ik goed gekeken naar het snoeien: de wijnstok is
ongeveer een meter hoog, en elk jaar groeien daar dan de nieuwe ranken uit die langs draden worden geleid.
Natuurlijk zijn er uitstekende Nederlandstalige handleidingen te vinden:

• deze beschrijft ook weer uitgebreid de aanpak in de eerste drie jaren
• deze is in de vorm van een stappenplan.

En tot slot: er zijn voldoende YouTube filmpjes waarin precies wordt voorgedaan hoe je moet snoeien, deze vind ik wel duidelijk.