EU-Veluwnaar: tegen het ESM

In mijn vorige blog heb ik een lans gebroken voor de EU. De redenering was dat het goed was voor onze veiligheid en voor onze portemonnee. Ik ga dat standpunt bijstellen, want er gebeuren rare dingen. Die hebben te maken met het ESM.
Ik wist niet wat dat was. Wel had ik regelmatig gelezen over het Europese Noodfonds, de pot met geld die de EU inzet om de financiële crisis te keren. Daar stoppen we vanuit Nederland miljarden aan belastinggeld in, tot grote woede van Geert Wilders en de zijnen. Het ESM, het Europese Stabilisatie Mechanisme, is het permanente financieringsprogramma waarmee de EU de komende jaren financiële stabiliteit in de EU-zone wil brengen, lees de wiki  voor het overzicht.

Dit ESM is zonder veel tamtam door de parlementen geloodst, in Nederland is dat op 24 mei j.l. gebeurd, met SP, PVV, SGP, CU, en PvdD als tegenstemmers.
Maar.... er zijn felle criticasters van het ESM. De argumenten die ik zelf van groot belang vind, hebben te maken met het democratisch gehalte van het ESM.
Kort en goed: De totale afwezigheid van democratische invloed, plicht tot veantwoording, en toezicht door nationale overheden bij het ESM zijn onacceptabel.

Hier komen de argumenten:
Allereerst een YT-filmpje, in het Duits ingesproken en met Engelse ondertiteling (3.51m)

Rudo de Ruiter schrijft dit:
Het ESM kan doen en laten wat het wil. Het heeft volledige bevoegdheid om besluiten te nemen en kan niet aangeklaagd worden. Bij het ESM werkt geen enkel democratisch verkozen persoon, niets mag openbaar gemaakt worden [26] en er is zelfs geen democratische controle achteraf mogelijk. [27]
Gouverneurs vallen niet onder de Nederlandse wetten en regels
Voorstanders van het verdrag willen het doen voorkomen, alsof de gouverneurs van het ESM daar zitten als afgevaardigden van hun regering. Dat is onjuist. Nergens in het verdrag is een opening te vinden, die het mogelijk zou maken, dat de gouverneur voorafgaand aan een ESM-besluit zijn pet van Minister van Financiën op zet en eerst met het Parlement gaat overleggen. Gouverneurs hebben een zwijgplicht en mogen niets openbaar maken. Alles wat een gouverneur doet of laat, valt onder het internationale verdrag. Een internationaal verdrag staat altijd boven nationale wet- en regelgeving. De bevoegdheden, die de gouverneur uit hoofde van het internationale verdrag verkrijgt, kunnen op geen enkele wijze door nationale wetten of regels beperkt worden. Een gouverneur is volledig bevoegd de besluiten te nemen die in het verdrag vermeld staan. Binnen het ESM handelt hij niet als nationale Minister van Financiën, maar als gouverneur met een internationale taak en onze nationale wet- en regelgeving zijn daar niet op van toepassing. En volgens de letter van het verdrag kan er ook geen sprake van zijn, dat een ESM-gouverneur verantwoording af zou moeten leggen aan een nationaal parlement.

Ellen Brown schrijft in haar Web of Debt blog het volgende:
Goldman Sachs and the financial technocrats have taken over the European ship.  Democracy has gone out the window, all in the name of keeping the central bank independent from the “abuses” of government.  Yet the government is the people—or it should be.  A democratically elected government represents the people.  Europeans are being hoodwinked into relinquishing their cherished democracy to a rogue band of financial pirates, and the rest of the world is not far behind

In De macht van de EU schrijft econoom en ESM-bestrijder Ad Broere:
Hieruit blijkt, dat we in Europa niet meer kunnen spreken van democratie.  Door de inwerkingtreding van het begrotingspact worden de rollen voorgoed omgekeerd in de EU. De Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en de Europese Raad sturen vanaf 1 januari 2013 officieel de financiën van de eurolanden door de grote invloed die zij gaan hebben op de begroting, de staatsschuld en de uitgifte van staatsleningen van die landen. Ik schrijf officieel, want feitelijk oefent Olli Rehn nu al een dirigerende invloed uit op de eurolanden, die met de pet in de hand hun begrotingen aanbieden aan Brussel.

Maar het plan gaat verder. Ook de economieën en de banken moeten Europees worden geïntegreerd. En wat heeft men hierbij voor ogen? Het gaat om de centralisering van de macht. Er is als deze plannen worden uitgevoerd geen zeggenschap meer vanuit de nationale parlementen over de economie van het land. De parlementen worden uitvoerders van de wil van Brussel. Voor Merkel zijn er geen taboes bij het overdragen van macht naar Brussel. Dan worden wij dus in de nabije toekomst bestuurd door niet-democratisch gekozen Europese Commissarissen en door niet democratisch gekozen bestuurders van de Europese Centrale Bank en het Europees Stabiliteit Mechanisme, gesouffleerd door de lobby van multinationale bedrijven en banken. Een bestuur dat primair is gericht op de stabiliteit van de euro en daaraan heel veel ondergeschikt zal maken. God sta ons bij