Daar staan we dan op rij, van de jongste naar de oudste, de drie broers en twee zussen Dijkgraaf. Op een praam ergens in de Weerribben, op een grijze maar gelukkig wel droge zaterdagmiddag. We zijn gaan fietsen met tandems, want we zijn sinds lange tijd weer een weekend bij elkaar. En dan verzin je dit soort dingen.
|
De Dijkgraaf broers en zussen |
Best wel boeiend, een paar dagen met elkaar optrekken. Broer E. heeft een mooi vakantiehuis gevonden voor 10 personen, in Zuideinde, zeg maar de onderkant van Giethoorn. Daar passen we, met partners, prima in. Ik arriveer op zaterdagochtend, de rest heeft de housewarming party en een nachtje slapen al achter de rug. De aanvullende boodschappen worden gedaan, want natuurlijk sjouwen we van alles zelf mee maar ontbreken er een paar dingetjes. Zo blijkt er geen vaatwasborstel te zijn, niet echt praktisch.
|
Vakantiehuis Waterrijck aan de Petersteeg |
We drinken koffie en besluiten 's middags een tandemfietstocht te gaan maken. GenA zijn daar al een paar jaren mee bezig en vertellen enthousiaste verhalen over deze vorm van fietsen. Proberen maar ! Bij Restaurant Zwaan wordt van alles verhuurd, en daar kunnen we terecht voor de tandems. Het is een mooie dag en de tandems blijken erg in trek te zijn. Gelukkig hebben ze er nog drie en dat is voldoende.
De eerste proefritjes worden op het parkeerterrein uitgevoerd. Gelijktijdig afzetten en afstappen is eigenlijk het belangrijkste, verder fietst het als vanzelf. En inderdaad, het grote voordeel van de tandem is dat je heel gemakkelijk met elkaar praat, en zeker met twee tandems naast elkaar is er sprake van een zeer onderhoudend theekransje. Waarom de vrouwen collectief weigeren om in de driverseat te gaan en achterop willen, is me overigens een raadsel .
|
Tandems klaarmaken |
Al fietsend ontdekken we weer zoiets mals van elkaar: we hebben niet zo veel met de kop van Overijssel. Onafhankelijk van elkaar melden we dat we het
mooi vinden om hier eens een keer te fietsen, maar dat we er nooit zouden willen wonen. Klaarblijkelijk blijven we Veluwnaren en gehecht aan de droge zandgronden met bos en heide.
's Avonds gaan we gezellig gourmetten, en na afloop is er koffie met zelfgebakken appeltaart en koffiekoek. Er komen stokoude spelletjes voor de dag, wie kent er nog
Stap-op of
Padvinderen ? Het is allemaal van een huiselijke gezelligheid die we van vroeger kennen. Van lieverlee krijgen de gesprekken diepgang en vertrouwelijkheid en het is maar zo laat.
|
De Andalusische kip, jawel |
Op zondag gaan we naar de kerk. Dat hebben we meegekregen, en niemand heeft er afscheid van genomen. Daar ben ik blij mee, want daarmee delen we het belangrijkste waar je in je leven voor kunt gaan: God liefhebben. 's Ochtends gaan we naar een klein christelijk gereformeerd kerkje in St. Jansklooster: een doopdienst met ds. Kater. 's Avonds wordt het de St.Stephanuskerk in Hasselt, de grote kerk zeg maar, waar een geweldig orgel staat. Eerlijk gezegd maakt dat de dienst tot een feest voor me, ik geniet intens van orgelmuziek in een kathedrale kerkruimte.
's Middags gooien we onze culinaire talenten in de strijd en maakt E. Andalusische kip. Hij vertelt dat het overigens net zo goed smaakt als je het Toscaanse of Provencaalse kip noemt, terwijl je toch een wezenlijk ander menu aanbiedt.
Alles koek en ei dus, geen gedoe, zo met elkaar ? Nee, er zijn alleen maar kleine wrijvingen en eigenaardigheden die je vergeten was van elkaar, of die je voor het eerst ontdekt. En het is ons aardig gelukt om daarin inschikkelijk te zijn en iedereen in zijn of haar waarde te laten. Een geslaagd weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten