Veertigdagentijd en topsport

Laat ik er maar geen doekjes om winden: het valt me niet mee om de Veertigdagentijd binnen te laten komen. Daar draait het natuurlijk wel om: zes weken van voorbereiding op het Paasfeest. Weken van versobering en concentratie op dat wonderlijke verhaal over de dood van Jezus.
Geen alcohol, geen versnaperingen hebben we ons weer voorgenomen in huize Dijkgraaf. En we houden ons er aan. Het kan ook echt niet zonder dit soort keuzes van ontzegging, en het maakt niet zoveel uit wat het dan is, zolang het je maar stilzet in je dagelijkse ritme, en tot luisteren brengt.

Maar het in acht nemen van je eigen gekozen stijl van vasten is geen garantie voor dat "gaan luisteren met het hart".  Ik merk dat dit jaar weer heel duidelijk, en ik weet ook wel waar het aan ligt: het hoofd zit te vol. Met mijn boeiende baan als informatiebeveiliger, met cloud security, met de CDA verkiezingscampagne, met muzikale voorbereidingen voor de zondagen, met steeds weer vollopende email-postvakken, thuis en op het werk,met tientallen klusjes die om aandacht vragen.
Moet ik dan maar zes weken naar de hei gaan ? Het zal zonder meer helpen, maar ik vind het een zelotenoplossing. Hert is moeilijker, maar ook waardevoller om de komende weken die rust te veroveren door de agenda wat schoner te poetsen (gaat lukken vanaf week 4) en het hoofd leger te maken.
En tijd te nemen om te luisteren met het hart. Misschien hoor ik de stem van God dan wel. In de dagelijkse bijbeltekst van Ignatiaans bidden, want daar wil ik het zoeken en nergens anders. Want hoe vaker ik deze weken meemaak en het Paasfeest vier, hoe groter wordt mijn verbazing en mijn vreugde over dit verhaal van Jezus, gedood en opgewekt uit het graf, Redder en Heer.

De afgelopen maanden heb ik regelmatig een paar bladzijden uit de Navolging van Christus van Thomas à Kempis gelezen. Eén van de meest gelezen christelijke boeken uit de geschiedenis. Het valt me op hoe hij met een ongekende radicaliteit zijn doel van dichterbij God komen najaagt. Het beheersen van de lichamelijke behoeften speelt een belangrijke rol. Voor sex is natuurlijk geen enkele plaats: Thomas à Kempis is priester. Maar ook de behoefte aan eten en drinken, aan warmte en rust, alles wordt naan banden gelegd.
Bij Ignatius de Loyola vind je in de Geestelijke Oefeningen dezelfde adviezen. Eerlijk is eerlijk: soms denk ik bij het lezen: niet van deze tijd.

Sharon van Rouwendaal wint de 10 km zwemmen in open water

Totdat ik me de verslagen en de interviews herinnerde van onze jonge olympische helden en heldinnen. Ze hebben zich volledig toegewijd aan hun doel: het leveren van die ultieme sportprestatie die hun olympisch goud zal gaan opleveren. Ze zonderen zich af, trainen uren en uren per dag, onderwerpen zich aan strenge diëten, laten de alcohol staan, en hebben geen tijd voor het onderhouden van sociale contacten. Ik heb het even opgezocht: hier zie je de laatste minuten van de 10 km zwemmen in open water gewonnen door Sharon van Rouwendaal. Drie jaren lang had ze op haast onmenselijke wijze getraind in het Franse Narbonne. Dagelijks beulde ze zich af, alleen, en ver weg van familie en vrienden. En toen won ze de gouden medaille.

De Veertigdagentijd: misschien ook wel topsport.