In het kort: Big Data analyse is het doorzoeken van grote hoeveelheden gegevens naar verbanden tussen grootheden. Veel interesse gaat uit naar het opbouwen van profielen van mensen en hun gedrag, maar ook wordt Big Data onderzoek toegepast bij het optimaliseren van onderhoud van auto's en machines, het verbeteren van voorraadbeheer, of het analyseren van geologische data.
In Big Data onderzoek worden statistische analyses gedaan waarbij de correlaties tussen grootheden worden vastgesteld. Wanneer de correlatie hoog is, kan er sprake zijn van een interessant verband, maar hier is de vakkennis van de zogenaamde data scientist van groot belang. Niet elke hoge correlatie duidt op een zinvol verband. Statistici spreken dan van spurious correlations, en in dit artikel wordt er stevig de draak mee gestoken.
 |
| source: http://www.bestthinking.com/trendingtopics/science/applied_science/materials_science/wearable-flexible-stretchable-electronics-promise-much-including-inevitable-problems |
Enkele voorbeelden van innovatieve toepassingen van sensors die de laatste jaren op de markt verschenen zijn:
- Hier kun je lezen hoe auto's meer en meer worden volgestopt met sensoren. De analyse van al die gegevens wordt op verschillende manieren gebruikt: voor het personaliseren van het rijgedrag van de auto, voor onderzoek naar het ontstaan van files, en.... voor het goedkoper maken van je autoverzekering
- Fairverzekering biedt zo'n autoverzekering aan: een kastje in je auto verzamelt gegevens over je rijgedrag, en geeft je een score groen, oranje, of rood. Bij groen krijg je de meeste korting, bij rood niets.
- Over de slimme meter die je electriciteits- en gasverbruik meet is veel te doen. De huidige stand van zaken is dat niemand een slimme meter hoeft af te nemen, en dat het uitlezen van de meter aan strenge regels gebonden is.
- Meer en meer apparaatjes meten je gezondheid en je fitness. Fitbit polsbandjes meten je lichaamstemperatuur,je lichaamsactiviteit overdags en in je slaap, en via je smartphone worden die gegevens voor je bewaard door Fitbit zodat je trendanalyses kunt gaan doen, of je huisarts kunt verrassen met kant-en-klare grafiekjes over je gezondheid. En misschien wil Fitbit er ook wel iets mee doen.....
- Nog een stapje verder gaan de stretchable electronics die in kleding kunnen worden verwerkt, of zelfs in je lichaam kunnen worden geplaatst, voor nauwkeurige metingen van allerlei biometrische waarden.
Wanneer we gesteld zijn op onze privacy zullen we nu in actie willen komen. Maar wat gaan we doen ? Al in de jaren 80 zijn de basisspelregels voor privacy vastgesteld. De versie van de OECD is het meest bekend geworden (zie hier de revisie van 2013), en vormt de basis voor de privacywetgeving in de EU en de VS. De Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP) is de Nederlandse invulling van de EU privacy richtlijn uit 1995. Momenteel werkt de EU aan een nieuwe Data Protection Regulation die bindend wordt voor alle lidstaten en de nationale privacy wetten zal gaan vervangen. Aan wetten ontbreekt het ons niet.
Een belangrijke privacy bouwsteen voor burgers is het toestemmingsmechanisme, dat in alle privacywetgeving voorkomt. We kennen het allemaal in de vorm van het "I accept" vakje dat we moeten aanvinken bij het installeren van software.
Het is een mooi voorbeeld van de beperktheid van dit mechanisme. Die zit 'm ten dele in ons eigen gedrag: we zijn vaak te lui en te hebberig om lange privacy statements te lezen, en accepteren de voorwaarden blindelings. Maar er is ook een forse asymmetrie in macht en kennis tussen grote marktpartijen en individuele burgers. In je eentje wordt het een lastig gevecht met Amazon of met Google....
Een volgend bezwaar is dat het bijhouden van privacy-afspraken met zoveel verschillende partijen met wie je op internet zaken doet een onbegonnen werk, het zijn er te veel.
Tot slot blijkt dat privacybewaking bij Big Data lastig is omdat het toestemmingsmechanisme vaak in werking treedt bij de datacollectie. Maar Big Data analyse gebruikt nou juist op een later moment meerdere al bestaande gegevensverzamelingen zonder goed aan te kunnen geven naar welke verbanden gezocht wordt, en zonder dat bekend is wie de oorspronkelijke data-eigenaren zijn.
De conclusie is dat privacybewaking op individueel niveau niet goed werkt. Gelukkig is dat niet het einde van het verhaal. De laatste jaren is er een duidelijke bewustwording aan de gang bij overheden, en grote groepen burgers organiseren zich en gebruiken hun recht op privacy om juridische procedures aan te spannen tegen multinationals die het met de privacy niet zo nauw nemen.
Bij de nu lopende revisies van de privacy wetgeving wordt veel meer aandacht besteed aan de verantwoordelijkheden van de data-verwerker. Deze moet kunnen aantonen dat er een goede risico-analyse is uitgevoerd van de dataverwerking, dat er goed werkende privacy maatregelen zijn getroffen, en dat de beveiliging van de gegevens op orde is.
Verschillende landen binnen de EU zijn onderzoeken gestart naar privacy bij Google. Ons College Bescherming Persoonsgegevens heeft in november vorig jaar vastgesteld dat de privacyvoorwaarden van Google in strijd zijn met onze WBP.
Ín Nederland alleen al zijn de afgelopen maanden meer dan vierduizend verzoeken ingediend bij Google om links naar privacy gevoelige gegevens te verwijderen.
In de USA wordt achterdochtig gereageerd op de nieuwste gadgets van Amazon, de Fire Phone, de cloud browser Silk, en de drone pakketdienst Prime Air, omdat die een gevaar vormen voor de privacy van de Amerikaanse burgers.
Willen we onze privacy beschermen ? Wees dan alert, en bundel de krachten.
Het is een mooi voorbeeld van de beperktheid van dit mechanisme. Die zit 'm ten dele in ons eigen gedrag: we zijn vaak te lui en te hebberig om lange privacy statements te lezen, en accepteren de voorwaarden blindelings. Maar er is ook een forse asymmetrie in macht en kennis tussen grote marktpartijen en individuele burgers. In je eentje wordt het een lastig gevecht met Amazon of met Google....
Een volgend bezwaar is dat het bijhouden van privacy-afspraken met zoveel verschillende partijen met wie je op internet zaken doet een onbegonnen werk, het zijn er te veel.
Tot slot blijkt dat privacybewaking bij Big Data lastig is omdat het toestemmingsmechanisme vaak in werking treedt bij de datacollectie. Maar Big Data analyse gebruikt nou juist op een later moment meerdere al bestaande gegevensverzamelingen zonder goed aan te kunnen geven naar welke verbanden gezocht wordt, en zonder dat bekend is wie de oorspronkelijke data-eigenaren zijn.
De conclusie is dat privacybewaking op individueel niveau niet goed werkt. Gelukkig is dat niet het einde van het verhaal. De laatste jaren is er een duidelijke bewustwording aan de gang bij overheden, en grote groepen burgers organiseren zich en gebruiken hun recht op privacy om juridische procedures aan te spannen tegen multinationals die het met de privacy niet zo nauw nemen.
Bij de nu lopende revisies van de privacy wetgeving wordt veel meer aandacht besteed aan de verantwoordelijkheden van de data-verwerker. Deze moet kunnen aantonen dat er een goede risico-analyse is uitgevoerd van de dataverwerking, dat er goed werkende privacy maatregelen zijn getroffen, en dat de beveiliging van de gegevens op orde is.
Verschillende landen binnen de EU zijn onderzoeken gestart naar privacy bij Google. Ons College Bescherming Persoonsgegevens heeft in november vorig jaar vastgesteld dat de privacyvoorwaarden van Google in strijd zijn met onze WBP.
Ín Nederland alleen al zijn de afgelopen maanden meer dan vierduizend verzoeken ingediend bij Google om links naar privacy gevoelige gegevens te verwijderen.
In de USA wordt achterdochtig gereageerd op de nieuwste gadgets van Amazon, de Fire Phone, de cloud browser Silk, en de drone pakketdienst Prime Air, omdat die een gevaar vormen voor de privacy van de Amerikaanse burgers.
Willen we onze privacy beschermen ? Wees dan alert, en bundel de krachten.
