Goede Week

Zo noemen veel christenen de komende week. Stille week hoor je ook, en in het Engels is het Holy Week. Een week zo volgepakt met gebeurtenissen dat het je duizelt. Geen happening of ramp, geen Facebook project X bijeenkomst. Het is zelfs al een tijd geleden: zo'n 2000 jaar. Het was wel in het toen ook al turbulente Midden-Oosten.
Morgen beginnen we, Palmzondag. Jezus arriveert in Jeruzalem. Onder gejuich wordt hij door de crowd verwelkomd, we zwaaien met palmtakken en leggen ze op de grond als rode loper. Jezus de bevrijder ! Maar er broeit ook iets: machtige mannen willen zijn dood.
Er volgen enkele dagen van felle confrontaties op het tempelplein tussen Jezus en het religieuze establishment. Ze verwijten Jezus blasfemie: Hij zegt dat hij Gods Zoon is, en maakt zich daarmee aan God gelijk. Daar staat de doodstraf op.

Op Witte Donderdag komen we aan bij het Joodse Paasfeest. Jezus viert met de harde kern van zijn volgelingen, de twaalf discipelen, het Pascha: de feestelijke herdenking van de bevrijding van het Joodse volk uit de slavernij in Egypte. Op het eind deelt Jezus brood en schenkt wijn en zegt de discipelen dit altijd te blijven doen. Tot op de dag van vandaag vieren we dat: de maaltijd van de Heer met brood en wijn.
Dan volgt de donkerste dag ooit: Goede Vrijdag. Jezus wordt 's nachts gearresteerd en na een showproces terechtgesteld: kruisiging, een wrede dood, door de Romeinen opgelegd aan misdadigers. Zijn volgelingen halen hem van het kruis en begraven hem in een nieuw nog ongebruikt rotsgraf in de tuin van Gethsémané.
Ogenschijnlijke rust volgt, op de Joodse shabbat, stille zaterdag. De discipelen hebben zich teruggetrokken, en zijn gedesillusioneerd. Getraumatiseerd zouden wij zeggen, en we zouden roepen om de therapeuten voor de verwerking. De religieuze machthebbers verzoeken om een Romeinse wacht bij het graf.
DAN.... wat is er aan de hand op Paaszondag ? Vrouwen gaan naar het graf om om Jezus' lichaam te verzorgen en klaar te maken voor de definitieve sluiting van het graf. Volledig van slag komen ze weer terug bij de discipelen: Jezus is er niet, het graf is leeg, de zware sluitsteen was door iemand weggerold, er waren engelen, en ze hebben iemand gezien die zegt dat hij Jezus is en weer leeft. Onmogelijk, vrouwenpraat, dood is dood, daar komt niemand van terug. Ja, pas bij het laatste oordeel, en zover is het nog niet te oordelen naar het gewone zondagse leventje in Jeruzalem.
Maar het is duidelijk dat er iets aan de hand is en ook de discipelen hollen naar het graf. Leeg, geen Jezus. Verwarring, ongeloof, geen mogelijkheid om dit een plek te kunnen geven en het te verklaren. 's Avonds ontmoeten ze Jezus zelf, de Levende.
De hele komende week mag ik samen met zoveel andere christenen mij openstellen voor dat grote geheim, en het koesteren en verwachten en vieren: Jezus, gekruisigd, opgestaan, de Levende, Redder en Heer.