mijn Kenyaanse jiko |
Bovenin de jiko wordt houtskool verbrandt. De onderste helft van de jiko functioneert als opvangbak voor de as. Er is door de Kenyaanse overheid veel onderzoek gedaan om de jiko te optimaliseren. Optimale verbranding van de houtskool is van belang, het is duidelijk dat het koken op houtskool op zo'n grote schaal een ernstige aanslag is op de bossen. De keramische pot waarin de houtskool verbrandt, functioneert als een steenoven: door de warmtecapaciteit van de kleilaag is minder houtskool nodig. Ook geeft diezelfde kleilaag een tikkeltje warmte-isolatie waardoor het gevaar voor brandwonden bij kleine kinderen vermindert.
De jiko is op het Kenyaanse platteland veruit het belangrijkste kookgereedschap: 80 % van de bevolking maakt er de maaltijden op klaar. Het Kenyaanse menu is niet ingewikkeld en ook niet afwisselend, maar wel gezond.
De basis wordt gevormd door ugali, dikke maispap, net heel stijve griesmeel. Je eet het met de handen. Daarnaast krijg je er groente bij, kool of sukumawiki, een boerenkoolachtige bladgroente. Als er geld voor is kun je er nog eens wat vlees bij doen, maar meestal is dat niet het geval.
Ik heb dit een paar jaar lang dagelijks gegeten, en voelde me er steeds prima bij. Enjoy de YT hieronder, met een heldere kookcursus ugali in 6,5 minuut. Zo heb ik een paar jaar gekookt en gegeten met mijn Kenyaanse mededocenten, en met smaak.
Hieronder zie je dan onze kipspekkies sudderen op de jiko. Het bleek dat we ook nog een alternatief hadden voor houtskool, namelijk geperste kokosschalen, hier in de vorm van een mini-molensteen. Brandt goed en geeft een hele tijd warmte, zoals vermeld op het etiket.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten