Hamlet

Al in het voorjaar gereserveerd, want Shakespeare in Drenthe is populair: een avond Hamlet in het openluchttheater in Diever. We komen er graag, want ze weten er altijd iets moois van te maken. En dat doen ze dit jaar voor de 65e keer, een prestatie van formaat.
Je raakt ook verslingerd aan de sfeer en de plek: Even buiten Diever, waar op een open plek in het bos een soort amfitheater is gemaakt. Je auto kun je - mits vroeg genoeg aangekomen - tegen een schappelijke vergoeding parkeren op het weiland van een naburige particulier. En dan loop je in een lange rij naar het amfitheater. De echte professionals hebben kussentjes, regenkleding, en thermoskannen bij zich, heel Nederlands allemaal.

Het voorstellen van de spelers in Hamlet

Deze keer wordt Hamlet gespeeld, met de bekende quote To be or not to be, that is the question. Een drama, maar er valt ook regelmatig goed te lachen.Ook deze keer zit ik al snel in het verhaal. De klassieke vorm met soms lange monologen zit me niet in de weg, en de vertaling is mooi, met soms aardige eigentijdse knipogen. Het lijkt me de moeite waard om origineel en vertaling eens met elkaar te vergelijken, maar dat is iets voor later.

Je kunt Hamlet over je heen laten komen als een spannend verhaal, die magie heeft het zonder meer. De gebeurtenissen tuimelen over elkaar heen, en er is veel variatie van spelers en scenes. Zelfs een toneelspel, in een toneelspel dus.

Ik word vooral meegenomen door de "grote thema's" waar Shakespeare mee aan het werk gaat. Dat gebeurt niet op een abstracte, beschouwende wijze, maar met felle woordenwisselingen en emotionele monologen: uitbarstingen van woede, verdriet, spijt, schuld. Dat is wellicht het karakter van dit drama.Ik herinner me een uitvoering van Midzomernachtdroom waar de liefde natuurlijk de boventoon voerde en de passie en de grappen en grollen domineerden.
Hamlet komt ook in 2011gemakkelijk dicht bij. Wat moord, wraak, en schuld met je doen, lijkt na 500 jaar weinig veranderd.