Ik raakte in gesprek met K. en we kregen het over de betrokkenheid van mensen bij het kerkenwerk. Ik denk dat we in de kerk wat nuchterder moeten omspringen met het kwijnende bestaan van sommige kerkelijke activiteiten. De vormen waarin we ons geloof beleven zijn aan tijd en plaats gebonden, en soms kun je maar beter stoppen met een aanpak of een activiteit.
Wat ik een grote uitdaging vind, is het doorgeven van de traditie aan jongeren. Als jongeren vanuit hun geloof in beweging komen dan heb je iets belangrijks te pakken en is het zaak om de trend te wegen en er zo mogelijk bij aan te haken.
Dit is heel algemene praat, dus nu concreet. Het is me dit jaar opgevallen dat jongeren actief aan de slag gaan met de Lijdenstijd / Veertigdagentijd. Dat had ik zo nog niet eerder gezien. Het zijn weer de meiden die de trend inzetten, de vrouwen houden de kerk toch vaak aan de gang.
Een paar voorbeelden:
World Vision, Time to Turn, en de HGJB hebben een project Make a Difference in elkaar gezet. Jongeren hebben een actieboekje besteld. Het is de bedoeling om in de Lijdenstijd dagelijks een opdracht uit te voeren, zoals:
- Breng alle thuisgenoten ontbijt op bed
- Lees Filippenzen 4:4-5 en groet zoveel mogelijk mensen onderweg
- Ervaar één dag wat honger is: sla een maaltijd over
- Stuur de dominee een mail over zijn preek
- Lees Spreuken 12:10 en koop biologisch vlees
Een ander voorbeeld: enkele meiden laten in de vastentijd alle hapjes staan, en eten tijdens de maaltijden geen vlees. Het is soms wel eens vervelend, maar je went er eigenlijk best snel aan, was hun reactie.
Zulke initiatieven ontdekken en helpen om ze verder te laten groeien, dat is goed bestede tijd. Wat heeft het voor de jongeren betekend? Willen ze het delen met andere jongeren, en het als groep doen ? Het Make a Difference project leert jongeren diverse belangrijke dingen, en daar kun je op voortborduren.
De Lijdenstijd als bron van geloofsvernieuwing, daar zijn die weken toch voor bedoeld !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten