Afgelopen donderdag heb ik meegedaan met het Word by Heart seminar van Bruce Kuhn. Ik had nog nooit eerder gehoord van deze methode van bijbelverhalen vertellen en Bruce Kuhn was voor mij een onbekende. Ik was nieuwsgierig naar de aanpak. Die bleek te zijn geïnspireerd door een Broadway productie St.Marks Gospel uit 1978. Tot de dag van vandaag, zie bijvoorbeeld deze productie, wordt de aanpak herhaald: een verteller vertelt het Evangelie van Markus alsof hij ooggetuige is en gebruikt daarbij de letterlijke tekst van het Evangelie. Eenvoudiger kan het niet. Maar dit is wel wat anders dan het parafraseren van de bijbeltekst zoals ik dat gewend ben !
Bruce Kuhn, een vriendelijk ogende senior met een volle grijze baard is onze docent. Hij houdt een inleidend praatje en vertelt dat dit seminar een kennismaking is met Word by Heart. En daarna gaan we aan de slag. We zijn met zijn veertienen en moeten in tweetallen gaan oefenen. We gaan aan de slag met de gelijkenis van de overspelige vrouw en Bruce belooft ons plechtig dat we het verhaal aan het eind van de middag kunnen vertellen. Niet onze eigen parafrase maar de bijbeltekst dus, for sure ! Ik zie de gezichten om me heen betrekken en acht zelf de kans ook niet groot dat me dat gaat lukken.
We doen een serie oefeningen die helpen om de tekst te memoriseren. Bruce hamert er op dat dat niet lukt door "te gaan stampen". We moeten als ooggetuigen luisteren en zien. De oefeningen beginnen met het elkaar voorlezen van de tekst, eerst in zijn geheel, en dan in zinsdelen, van vier lettergrepen. Ik ga daar wat vrijer mee om en maak zo kort mogelijke zinsdelen, met elk een actie. De luisteraar moet het zinsdeel nazeggen. Dat herhalen we enkele malen en steeds wijst Bruce op het belang van het vertellen-als-ooggetuige. We moeten het verhaal zien, onze eigen verbazing of blijdschap of verontwaardiging voelen en uitdrukken.
Weldra wordt het moeilijker: we moeten nu het verhaal uit het hoofd gaan vertellen, de ander helpt je verder als je het niet meer weet. Ik heb geprobeerd om het verhaal als een ketting van beelden in mijn hoofd te krijgen. Aan elke schakel van de ketting heb ik een voor mij belangrijke zegswijze of woordgroep verbonden die ik weer oproep bij het vertellen. Dat werkt wel: ik kan bij de eerste keer de helft van het verhaal terughalen en blijf daarbij dicht bij de tekst.
We oefenen ook dit een aantal malen. Telkens maak ik de schakels van de ketting preciezer en verbind ze steviger. Het werkt echt: je kunt een tekst op deze wijze memoriseren. Aan het eind van het seminar kan bijna iedereen het verhaal op Word by Heart wijze vertellen. Dat vind ik heel mooi en bijzonder !
Bruce vertelt tot slot dat in het eerste kwartaal de volledige training gegeven wordt. Die is full time en dertien weken.... Na afloop heb je een voorstelling van zo'n vijf kwartier waarin je bijvoorbeeld het Markus of het Lukas Evangelie kunt vertellen. Maar zo'n lange training is geen haalbare kaart voor mij. En misschien ben ik ook wel te veel gehecht aan mijn parafraserende wijze van vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten