Daarmee begint een briljant donker verhaal over de familie Rayburn. Ze proberen het zwarte schaap van de familie, broer Danny, weer op te nemen in het familiebedrijf. En dat blijkt niet zo maar te gaan, want er is een verleden dat alle familieleden belast.
De setting van het verhaal is prachtig: de stranden van Florida, een idyllisch hotel gerund door de familie Rayburn, het oogt paradijselijk. De Rayburns zijn close met elkaar. Pa Robert heeft samen met zijn vrouw Sally het hotel van de grond af opgebouwd. Hij is veeleisend en dominant.
Hun kinderen John, Meg, en Kevin werken in de family business of in de buurt. En dan zijn er nog het op jonge leeftijd verongelukte zusje Sarah en Danny, het zwarte schaap van de familie....
 |
| Something is gonna go terribly wrong.... |
Sometimes you know something's coming. You feel it in the air, in your gut. You don't sleep at night. The voice in your head's telling you that something is gonna go terribly wrong. And there is nothing you can do to stop it. That's how I felt when my brother came home....
Danny wil meewerken in het hotel. De anderen weten niet of ze dit een goed plan vinden. Robert laat de keus over aan John, Meg, en Kevin. Die besluiten dat Danny mag blijven, maar John vertelt aan Danny dat Robert wil dat hij weggaat. John's eerste leugen met goede bedoelingen.
Danny blijft, gaat aan het werk in het familiehotel, maar begint ook samen met zijn criminele vriend Eric aan een foute klus die veel geld oplevert.
De spanningen nemen toe, en door regelmatige flashbacks naar de kinderjaren van de Rayburns ontdek je hoe dit gezin is getekend door een verzwegen familiegeheim.
Het loopt helemaal vast bij de Rayburns. Je ziet het gebeuren en je vraagt je als kijker af wat je zelf zou doen met al deze morele dilemma's en sterke passies en belaste herinneringen.
Danny is een geniale manipuleerder, hij is wat mij betreft de fakkeldrager van dit verhaal. Zonder hem blijft er weinig speciaals over en zou het een alledaags serietje geworden zijn. Maar nu.... als hij acteert wordt het verhaal spannend, creepy.
John probeert de familie-eer te redden, maar is op cruciale momenten een grote leugenaar die kiest voor zichzelf.
Deze familie kruipt in je eigen wereld. Ze zijn zo alledaags dat je je gemakkelijk in hun leven verplaatst, en tegelijkertijd is het hun unieke verhaal dat je uitdaagt om je eigen antwoorden te geven. Hoe maakbaar is het leven, hoe verantwoordelijk ben ik ? Maar ook: mag ik me verschuilen achter mijn eigen tekorten, het niet-anders-kunnen-doen ?
Een jaar of wat geleden publiceerden de filmrecensenten van Christianity Today jaarlijks een top-10 van Most Redeeming Movies.
Bloodline zou wat mij betreft in zo'n top-10 passen, maar niet omdat het een most redeeming movie is. Op sterke wijze wordt geen verlossing getoond, maar toenemende duisternis. Er is enkel ellende, en die neemt alleen maar toe. John voelt dat het misgaat, onafwendbaar, maar het is voor hem een noodlot. En als hij op verschrikkelijke wijze faalt en schuldig wordt, doet hij er alles aan om het te verbergen. In het leven van de Rayburns lijkt God geen rol te spelen. Ze moeten het zelf oplossen. Dat maakt hun leven harverscheurend en uitzichtsloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten