Als ik even rondneus merk ik dat deze speciale dag zich in een brede belangstelling mag verheugen. En dan vooral vanwege veel vrolijkheid over zoveel dommigheid en religieus fanatisme. Twitter maar even op #dagdesoordeels en vermaak je.
Soms kan ik het wel waarderen. Eén van mijn favorieten, Koningin_NL, twittert op zondagochtend: Landgenoten, Wij zijn er nog. Wel aardig van God dat Hij met die vulkaanuitbarsting die Amerikaanse voorspeller niet helemaal laat afgaan. Ja, dat is de god van de control room die achter zijn hemels dashboard aan de rampenknoppen draait. Leuke tweet, maar met de gedachte er achter heb ik ook niet zoveel .
Met voorspellingen over de precieze timing van de Dag des Oordeels houd ik me niet zo bezig.
Maar voor alle duidelijkheid: dat die dag er komt staat voor mij buiten kijf, geen spoortje twijfel. En daar ben ik ook blij mee. Want wees nou eerlijk: moet er dan geen recht gedaan worden vanwege alle bruutheid, geweld, verkrachting, uitbuiting, en ga zo maar door? Het maakt niet uit of het een massale slachting is in een ver land, of vrouwenhandel in Arnhem, er is onrecht, en dat vraagt om een rechtvaardig oordeel. Je neemt er toch geen genoegen mee dat het allemaal niet uitmaakt en dat het een lotje uit de loterij is wanneer het jou goed gaat ?
Ik hoor bij de mensen die het schrijnende onrecht aan de orde stellen bij hun God: wanneer doet U recht aan al die mensen die slachtoffer zijn van de schurken dichtbij en ver weg ? Het gaat me ter harte, en ik probeer er iets aan te doen waar dat in mijn vermogen ligt.
Maar het maakt ook onrustig: Heb ik wel het recht me beter te voelen dan anderen ? En hoe denkt God dan over mij, brave burger, echtgenoot, vader, ICT-er ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten