Het begint al bij de begintitels van de film: minutenlang zie je , naast de voorbijschuivende namen, alleen maar tegels waar zeepwater overheen spoelt, alsof er buiten beeld een vloer geboend wordt met veel water. Als de film begint beweegt het beeld heel rustig naar omhoog en zien we een lange gang met de betegelde vloer en hoge witte wanden. We lopen door de gang, een smalle steeg tussen twee hoge stadswoningen en komen dan de jonge vrouw tegen die aan het boenen was.
Dat is Cleo, één van de bedienden in het huishouden van Antonio en Sofia en hun vier jonge kinderen. Een gezin in goede doen, Antonio heeft een goed betaalde baan als arts in het ziekenhuis. Cleo en Adela, de tweede hulp in de huishouding, verzorgen de kinderen, doen de was, houden het huis op orde, koken het eten, ze zijn van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig.
Alles lijkt op orde in dit knusse familiehuis, maar schijn bedriegt. Een huwelijk is niet altijd wat het aan de buitenkant lijkt, en een jonge verliefde vrouw komt soms in een vervelende positie terecht. De mannen komen er niet goed van af in dit verhaal, de vrouwen zijn sterk en slaan zich met elkaar door alle tegenslagen heen.
De Mexicaanse filmdirecteur Alfonso Cuarón heeft een overtuigende film gemaakt, die dan ook meerdere malen bekroond is.
Ik heb genoten van de visuele schoonheid van deze film, maar het verhaal mag er ook zijn. Gaandeweg ga je houden van de beide vrouwen, Cleo en Sofia. Ze zoeken hun weg in hun ongelukkige situaties, helpen elkaar er doorheen. Het bijzondere is dat er veel gebeurt in het verhaal, en dat dit toch gepaard gaat met visuele rust. Dat vind ik knap.
Cuarón besteedt weinig aandacht aan de woelige tijden waarin het verhaal zich afspeelt. Hij laat zich ook niet uit over politieke visies, of over wat de mensen in die tijd hadden kunnen of moeten doen. De film is allereerst het persoonlijke verhaal van Cuarón over zijn jeugd, met liefde en aandacht voor de kleine details. Typisch zo'n film waar ik nog een poosje over blijf nadenken, omdat er belangrijke dingen zijn gebeurd of gezegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten